Η τρύπα στο μανίκι του δερμάτινου τζάκετ που προκάλεσε η κάφτρα ενός τσιγάρου μοιάζει σαν στόμα που φωνάζει «φτάνει!». Η απώλεια είναι μία στις πολλές που προκαλεί η συναναστροφή μας με καπνιστές σε συνωστισμένους χώρους. Θα μπορούσα να απαριθμήσω κι άλλες που αφορούν χαλασμένα ρούχα, θαμπά μαλλιά, κουρασμένα πρόσωπα , αλλά σε λίγους μήνες ο αγώνας δικαιώνεται. Τσιγάρο τέλος.
Τέλος και στα τσιγαριστά ρούχα, στα καπνισμένα μαλλιά και στα κιτρινισμένα (από τα πολλά στριφτά) νύχια. Οι κλειστοί χώροι θα βρουν την ελευθερία τους. Και οι τοίχοι τους θα αναπνεύσουν μια πιο ελαφριά ατμόσφαιρα, όταν με το καλό καθαριστούν και βαφτούν από την αρχή.
Όλη αυτή η συνήθεια των ανθρώπων να γεμίζουν καπνό τη ζωή τους, τα κύτταρά τους και τα ρούχα τους με έφερνε στη θέση εξαγριωμένου, εγκλωβισμένου ζώου. Ναι, γιατί όλοι οι άλλοι, οι καπνιστές δηλαδή, ήταν οι πολιτισμένοι, οι εστέτ, οι bonviveurs, οι τυχοδιώκτες του πνεύματος, οι καταραμένοι των παθών και των απολαύσεων. Ενώ οι άκαπνοι, οι ανέραστοι της νικοτίνης, ήταν τα «κατώτερα» όντα, με τη χαμηλή αισθαντική ικανότητα. Οι άτολμοι, υστερικοί, ενοχλητικοί γείτονες, συγκάτοικοι, συνάδελφοι που ενοχλούνταν από τις πεταμένες γόπες στο πάτωμα, τα γεμάτα τασάκια, τις στάχτες πάνω στα προσωπικά αντικείμενα.
Σε λίγους μήνες οι ρόλοι θα αντιστραφούν. Οι μέχρι σήμερα εννοούμενοι νευρωτικοί ξενέρωτοι θα μπορούν να βγουν ελεύθεροι για βόλτα στα στέκια της νύχτας. Χωρίς να κινδυνεύει στη ροκ συναυλία σε χώρο ολίγων τετραγωνικών το cult τζάκετ Rick Owens ή το λατρεμένο βελούδινο σακάκι τους από το λονδρέζικο Topshop. Όμως, μόλις απαγορευτεί το κάπνισμα, οι εραστές του καπνού θα υποβαθμιστούν. Θα πέσουν στην κατηγορία των κυνηγημένων, των παρανόμων της Κοινοτικής Οδηγίας.
Όμως, έτσι τελειώνει το ροκ, τα άγρια κορίτσια, τα μοντέλα από τη Λιθουανία και την Εσθονία που κρατάνε τη σιλουέτα τους με μήλα και τσιγάρα. Χωρίς τσιγάρα τελειώνουν την καριέρα τους τα ατίθασα look Balmain με τα στενά δερμάτινα παντελόνια και τα ξεχειλωμένα T-shirts με τις couture κεντημένες παγέτες. Σταματάνε και τα πάρτι του Marc Jacobs μετά από τα σόου του στο Παρίσι, όπου νέοι ηθοποιοί και μουσικοί έβρισκαν καταφύγιο από τα φλας των φωτογράφων στα σύννεφα καπνού των τσιγάρων τους.
Alexander McQueen
Το φόρεμα του Alexander McQueen που βγήκε στην ιντερνετική μπουτίκ Net-a-porter για να δώσει το σύνθημα έναρξης της νέας σεζόν, εκτός από υψηλή τιμή, έχει και όνομα: Smoke Dress. Ένα απλό φόρεμα από μετάξι, σε ίσια γραμμή, με μια κολακευτική λεπτομέρεια κοψίματος στο λαιμό και με μια γκριζωπή αλυσίδα καπνού να διατρέχει το κορσάζ και να εξαφανίζεται μέσα στο βάθος της μπλε-μαύρης απόχρωσης του υφάσματος. Για να θυμίζει ότι η αχλή των τσιγάρων ίσως γίνει τόσο σπάνια που θα αποκτήσει συναισθηματική αξία. Τέτοια συγκίνηση δεν περίμενα να νιώσω, εγώ, η ορκισμένη εχθρός του τσιγάρου, από το τύπωμα μιας αλυσίδας καπνού. Ίσως να οφείλεται στο ταλέντο του δημιουργού του, που ξέρει να αφηγείται με τα ρούχα του ιστορίες με συναισθηματική ένταση. Ο McQueen ήταν αφορμή γι’ αυτή την ωδή/ θρήνο στις ποτισμένες νικοτίνη αναθυμιάσεις των ρούχων. Και στην «άλλη ματιά» στους δέσμιους της εθιστικής ουσίας.
