Το πιο αστείο σε όλα σχεδόν τα άρθρα, στις εφημερίδες ή στα περιοδικά, σε εκπομπές, στο ραδιόφωνο ή στην τηλεόραση και οπουδήποτε γενικώς αναφέρονται στη Χρυσή Αυγή και στο εκλογικό ποσοστό της, είναι η έκπληξη που φαίνεται καθαρά πως διακατέχει όλους αυτούς που ασχολούνται μ΄ αυτό, η οποία σίγουρα δεν δικαιολογείται από ανθρώπους που κάνουν αυτή ακριβώς τη δουλειά. Επίσης, είναι φανερό πως οι περισσότεροι που εκπλήσσονται για την άνοδο της Χρυσής Αυγής, είτε ζουν σε άλλη χώρα, είτε δεν έχουν καταλάβει ακριβώς τον χαρακτήρα του Έλληνα, είτε ο χώρος σ΄ αυτή τη χώρα που ζουν είναι σαφέστατα διαμορφωμένος μέσα στα δικά τους πλαίσια. Ζουν ας πούμε σαν μικρές και μικροί Μπλανς Ντιμπουά, σε μια χώρα που φαίνεται καθαρά πως και δεν θέλει να τους ξέρει και αυτοί δεν θέλουν να την ξέρουν…
Επειδή μέχρι πριν 5 χρόνια ζούσα στην πλ. Βικτωρίας και τώρα ζω στην Κυψέλη, ξέρω ακριβώς τι έγινε, τι γινόταν και τι γίνεται, γιατί τα ζούσα καθημερινά…
Ζούσα και ζω καθημερινά το εξαιρετικά ανεπτυγμένο ρατσιστικό και ξενοφοβικό ένστικτο του Έλληνα -έχω ακούσει μέχρι και παράπονα γιατί λέει τα φαγητά των μεταναστών μυρίζουν σ΄ όλη την πολυκατοικία γιατί χρησιμοποιούν βαριά μπαχαρικά!!!-, όπως έχω ζήσει και ακραίες συμπεριφορές από μετανάστες και βεβαίως έχω ζήσει μέχρι πρότινος ανυπαρξία, επί της ουσίας, της αστυνομίας και στις δυο περιπτώσεις Βικτώριας, Αγ. Παντελεήμονος απ΄ τη μια και Κυψέλης από την άλλη. Τα αστυνομικά τμήματα είναι τόσο κοντά και οι ίδιοι λάμπουν δια της απουσίας τους. «Είναι πολιτική βούληση» μου απάντησαν κατά καιρούς όσοι ήξεραν και όχι μέλη της αστυνομίας, αυτή η ανυπαρξία…
Επιπλέον, με το να μην εμφανίζεις πουθενά του ανθρώπους της Χρυσής Αυγής, τους μυθοποιείς κιόλας. Είναι απίστευτο πόσο μπορεί να λάμψει η σιωπή και το σκοτάδι...
Η Ελένη Βλάχου, μετά τη χούντα είχε γράψει για τους παραδοσιακούς δεξιούς αναγνώστες της, μπροστά στο ενδεχόμενο το ΚΚΕ να πάψει να είναι στην παρανομία και να λάβει μέρος στις εκλογές. Ας μετρηθούμε να δούμε επιτέλους πόσοι είμαστε…
Μετρηθήκαμε λοιπόν για να δούμε πόσοι είμαστε και διαπιστώσαμε πως για άλλη μια φορά ισχύει αυτό που λένε, οι λαοί έχουν τις κυβερνήσεις που τις αξίζουν και είναι άξιοι της μοίρας τους. Έτσι κουράστηκαν οι ψηφοφόροι από τον δικομματισμό και απάντησαν στο Σαμαρά με τον Καμμένο στο Βενιζέλο με τον Τσίπρα και στον Καρατζαφέρη με τον Μιχαλολιάκο. Κάθε πρόπερσι και καλύτερα…
Η Χρυσή Αυγή έχει πάνω από 20 βουλευτές και 400 τόσες χιλιάδες ψηφοφόροι είτε μόνιμοι είτε στιγμιαίοι, αρέσει ή όχι σε κάποιους, ζουν ανάμεσά μας. Το θέμα είναι μήπως χωρίς να το θέλουμε ανήκουμε κι εμείς μέσα σ΄ αυτούς… γιατί η συγκεκριμένη ιδεολογία είναι κάτι παραπάνω από ιδεολογία, είναι στοιχείο ενός χαρακτήρα…
