Πριν από χρόνια ο Πανιώνιος έπαιζε εντός έδρας με τον Άρη (εννοώ μπάσκετ, φυσικά). Κατά περίεργο τρόπο τα πράγματα πήγαιναν καλά, τα αστέρια του -τότε- μεγάλου Άρη είχαν μπλοκαριστεί και όλοι ήλπιζαν στη μεγάλη νίκη όταν ανέλαβε δράση ο... Μισούνοφ. Δεν θυμάμαι καλά πλέον, αλλά πρέπει να έβαλε τέσσερις επιθέσεις συνεχόμενες. Ο Βλάντο Τζούροβιτς, προπονητής του Πανιωνίου, ζήτησε αμέσως τάιμ άουτ. Και δείχνοντας τον παίκτη του Άρη με ύφος απελπισίας είπε στους παίκτες του μόνο το εξής: «Μισούυυυνοφ, Μισούυυυνοφ!!;;». Τους είπε με άλλα λόγια ότι, ρε παλικάρια, κάντε ήρωα κάποιον άλλον, γιατί αλλιώς θα γυριστεί για σας η ταινία «Θεέ μου, πόσο χαμηλά έπεσα Νο 2». [Σπεύδω να διευκρινίσω ότι το σχόλιο δεν είχε τίποτε να κάνει με τα μετέπειτα νομικά προβλήματα του παίκτη- μπορεί, άλλωστε, πάντα να φταίει ο νόμος και όχι ο διωκόμενος- αλλά μόνο με το ότι το να σου πάρει ματς ο Μισούνοφ δεν ήταν ακριβώς μπασκετικός τίτλος τιμής.]
Πριν από χρόνια, επίσης, αλλά λιγότερα, φίλος, αναφερόμενος στη γενική κατάσταση, αφού είχε διαπιστώσει ότι τα πράγματα είναι άθλια, είχε προσθέσει ότι ασφαλώς στο μέλλον θα γίνονταν πολύ χειρότερα - και ότι αυτός ήταν ο μόνος λόγος να χαιρόμαστε το -τότε και εκάστοτε- παρόν. Αν, δηλονότι, ο διευθυντής ή ο πρωθυπουργός είναι κακοί, μπορείς μονάχα να είσαι σίγουρος ότι οι διάδοχοί τους θα είναι χειρότεροι - είτε συγκρίνεις τον Σημίτη με τον Παπανδρέου είτε τον Σημίτη με τον Καραμανλή είτε τον Καραμανλή με τον Σαμαρά είτε τον Παπανδρέου με τον… Σαμαρά.
Πάμε να τα συνδυάσουμε; Αν αρχίσουμε από τη δεύτερη ρήση, νομίζω ότι δεν θα βρεθούν πολύ να αμφισβητήσουν πως οι διάδοχοι ήταν χειρότεροι των προκατόχων και πως όλα δείχνουν ότι αυτό θα συνεχιστεί. Ο Παπανδρέου είναι χειρότερος από τον Σημίτη, μάλλον και από τον Καραμανλή (πράγμα καθόλου εύκολο), αλλά οι μέχρι στιγμής γεύσεις δείχνουν ότι οι Σαμαράς και Βενιζέλος θα είναι πιθανώς ακόμη χειρότεροι (πράγμα δύσκολο, αλλά μιλάμε για άνδρες που δεν δίστασαν μπροστά στις δυσκολίες) - και μόνον επειδή δείχνουν τον έρωτά τους για την καρέκλα πριν καν την κατακτήσουν.
Ποιοί τους αναδεικνύουν, όμως, αυτούς τους κολοσσούς; Αν απορούμε, ας κοιταχτούμε στον καθρέφτη το πρωί - οι άνδρες στο ξύρισμα, οι γυναίκες στο μακιγιάζ. Η μόνη διαφορά είναι ότι εμείς δεν έχουμε Τζούροβιτς να καλέσει τάιμ άουτ και να μας κράξει δείχνοντας: «Παπανδρέου - Σαμάααρας !!!!;;;;».
Και, μη γελιέστε, ο Τζούροβιτς θα ήταν έξαλλος. Γιατί συγκριτικά ο Μισούνοφ ήτανε μια χαρά παίκτης..
