Το κορίτσι του Glenrothes
21.5.2008
Η Ελένη γεννήθηκε ημέρα Τετάρτη, λίγο μετά τις έξι το απόγευμα. Είκοσι τέσσερις ώρες νωρίτερα (ακριβώς) κοιτούσαμε με τον πατέρα της τα malt ουίσκι σε αθηναϊκή κάβα. Μειδιώντας, πήρε από το ράφι ένα Glenrothes 1985 και μου το πρόσφερε. Πρέπει να το πιούμε μαζί, αντέτεινα, και συμφωνήσαμε να το μοιραστούμε με εκλεκτή παρέα φανατικών. Πότε, όμως; Οι επόμενες μέρες ήταν όλες γεμάτες υποχρεώσεις και, τέσσερις μέρες αργότερα, περίμενε τη γέννηση της κόρης του. Πού χρόνος και μυαλό μετά…
Η Ελένη, όμως, αιφνιδίασε ευχάριστα. Γεννήθηκε την επομένη, την ίδια ακριβώς ώρα που την Τρίτη ο πατέρας της έπαιρνε το μπουκάλι από το ράφι. Οι γιατροί βέβαια, δεν αμφιβάλλω, θα έχουν πολλές εξηγήσεις της τέχνης τους για το γεγονός –ή και καμία εξήγηση, έτσι είναι οι τοκετοί. Εγώ πάλι επιμένω να πιστεύω ότι η Ελένη, μέσα από τα μυστηριώδη μήκη κύματος επικοινωνίας γονιών και παιδιών, έμαθε για το Glenrothes και επέσπευσε την έξοδό της στο φως γι’ αυτό. Πρώτον, επειδή αισθάνθηκε ότι ο κόσμος αξίζει. Δεύτερον, επειδή θέλησε το μπουκάλι να το πιούμε στην υγειά της. Αυτό το κορίτσι έχει πολύ καλό γούστο. Αν δεν ξένιζε στις κοινωνικές σχέσεις, θα άξιζε ίσως να προστεθεί στο επώνυμό της, ελληνικότατο, το πρόθεμα «Glen».
Η Ελένη πρέπει να είναι η νεότερη οπαδός του συγκεκριμένου malt στα χρονικά. Στις μεγάλες ηλικίες, όμως, υπάρχουν πολλοί –και παντού. Με αφορμή το μπουκάλι του Glenrothes με τη χειρόγραφη ετικέτα, όπου εμφανίζονται ημερομηνίες ελέγχου και έγκρισης με αντίστοιχες υπογραφές (στο συγκεκριμένο της Ελένης έλεγχος 1985, έγκριση 2005), μιλήσαμε π.χ. για πρώτη φορά με τον μετέπειτα κουμπάρο μου. Το καλύτερο, όμως, ήταν ότι, λίγο καιρό αφού είχα γράψει γι’ αυτό, έτυχε να κληθώ μέσω κοινού φίλου στο Άγιο Όρος. Ο φίλος διαβίβασε στο μοναχό που μας καλούσε την ερώτησή μου τι θα ήθελε να φέρω. Η απάντηση έδειχνε ενήμερο αναγνώστη και φιλέρευνο άνθρωπο: «Ένα ουίσκι απ’ αυτό που έγραφε προ εβδομάδων». Όταν το δοκίμασε, έγινε αμέσως φίλος. Πολύ καλό, είπε, και πρόσθεσε: «Εγώ συνήθως πίνω Tullamore Dew». Εκλεκτή ρελάνς από Ιρλανδία. Έφυγα εσπευσμένα. Λίγες μέρες ακόμη και θα άρχιζα να πιστεύω.
Μια διευκρίνιση μόνο. Η κοινή εκτίμηση του κουμπάρου μου, της (πρώην) γυναίκας μου και εμού προς το Glenrothes δεν απέτρεψε, πάντως, το διαζύγιο. Ενημέρωσα το αποστακτήριο και μου είπαν ότι θα δουλέψουν στο θέμα. Αν όλα πάνε καλά, αναμένονται δύο νέα single malts: το ένα θα παρατείνει τους γάμους, το άλλο θα επισπεύδει τα διαζύγια. Το πρώτο θα φέρει έντονη προειδοποιητική πινακίδα.
