Αλκοόλ χωρίς φτιασίδια
5.1.2010 
Η εβραϊκή λυχνία ...ουίσκι ξεκίνησε ως αστείο ενός ραβίνου. Έτσι είπε, δηλαδή, μάλλον για να μην καρφωθεί, διότι αποδείχθηκε ότι το εννοούσε τόσο σοβαρά, ώστε άρχισε τις επισκέψεις στα αποστακτήρια και πέτυχε με την πρώτη. Το Tullibardine του δώρισε 65 λίτρα κατανυκτικού φωτός (πως λέμε έτη φωτός, έτσι εφεξής και λίτρα φωτός), ήτοι την αναγκαία ποσότητα single malt 17 ετών για να γεμίσει η λυχνία, αλλά και η εκδήλωση παρουσίασής της, αφού διακόσιοι πιστοί έσπευσαν να τιμήσουν το θείο ποτό - και το σχετικό τηλεγράφημα δεν διευκρινίζει αν άφησαν σταγόνα.
 
 
Δεν ήταν η μόνη εορταστική επινόηση, αν σκεφθεί κανείς ότι η Piper Heidsieck συνεργάστηκε με τον Louboutin, ο οποίος σχεδίασε κρυστάλλινη γόβα στιλέτο, για να απολαμβάνει κανείς τη σαμπάνια του τιμώντας αφενός την ποιότητά της, αφετέρου το γυναικείο πόδι (αν, εννοείται, δεν έχει δει τη σαγιονάρα που κυκλοφορεί το θέρος στην Ελλάδα, οπότε ξεχνάει και το πόδι και τη σαμπάνια).
 
 
Ημείς της μαζικότερης κατανάλωσης δεν είχαμε ούτε κρυστάλλινες γόβες, ούτε λυχνίες (ούτε καν χριστιανικά καντήλια), απολαύσαμε όμως ισχυρότατες δόσεις εορταστικών διαφημίσεων αλκοόλης με προσήκοντα υψιπετή σλόγκαν. Τι αγώνες εγκαταλείπουν οι ιστιοπλόοι για να σώσουν κάποιον από τον κίνδυνο και να αισθανθούν το live with chivalry, τι γίγαντες κυκλοφορούσαν στη γη - αλλά ζουν ακόμη στον μείζονα εαυτό μας, που αποκαλύπτεται με ένα Dimple (και στα μπουζούκια;), μεγάλα πράγματα αίφνης συνδέθηκαν με το οινόπνευμα.
 
 
Μετά συγχωρήσεως για τη μικρότητα της στήλης, δεν χρειαζόμαστε ούτε μενορά για να πιούμε καλό μολτ (χρειαζόμαστε όμως επειγόντως μια δωρεά 65 λίτρων), ούτε ειδική γόβα για τη σαμπάνια, ούτε υψηλά έργα για να απολαύσουμε ένα ποτήρι ως επιστέγασμα κατορθωμάτων. Είμεθα απλοί και τα πίνουμε από τα μπουκάλια, είμεθα πεζοί και τα πίνουμε χωρίς να έχουμε κάνει κάτι αξιομνημόνευτο (εκτός, φυσικά, από το ότι πίνουμε, που δεν είναι μικρό πράγμα).
Όσο για διαφήμιση μας αρκεί ο Τάρας Μπούλμπα του Γκόγκολ, όπου ο πατέρας, υποδεχόμενος τους γιούς του, καλεί τη σύζυγο να φέρει βότκα: «Και βότκα μπόλικη, βότκα χωρίς μπιχλιμπίδια, χωρίς σταφίδες και άλλα τέτοια που μηχανεύεται το γυναικομάνι, μα βότκα ανέρωτη που να αφρίζει, να παίζει και να βράζει σα λυσσασμένη».


Αληθινά Θεοφάνια.
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Ευγνώμονες με χρονοκαθυστέρηση
› 
Το τέλος της (επιθεώρησης) εργασίας
› 
Φτωχομάνα Ελβετία
› 
Το κορίτσι του Glenrothes
› 
Χλωρίνη 12 ετών
© ΙΣΤΟΣ 2024
Δημήτρης Καστριώτης
Κατά τον ληξίαρχο, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Οι γονείς του, φιλότιμοι πλην κατ’ αποτέλεσμα άστοργοι, δεν τον προίκισαν αναλόγως, ώστε να αφοσιωθεί απερίσπαστος στο οινόπνευμα, την αξία του οποίου φρόντισαν πάντως να του διδάξουν. Ένεκα η ανάγκη, εργάζεται ως δημοσιογράφος εφημερίδων και δικηγόρος από εικοσιπενταετίας. Αναπόφευκτα, πίνει λιγότερο απ’ όσο θα ήθελε.
« Bloggers