΄Εργα χεριών ανεκτίμητα
2.6.2008 - 6:52:00 PM
Εργόχειρα. Αυτά όλα που δημιουργούν τα χέρια μας.
Αυτά που πλάθει το μυαλό μας και το χέρι, τολμηρό, τα υλοποιεί.
Έργα χεριών ανεκτίμητα, αργασμένα με τη χαρά, με τον πόνο, τη λύπη και την υπομονή.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μεράκι να δημιουργούν με τα χέρια. Ηρεμούν, χαίρονται και αλαφρώνουν όταν σκαλίζουν το ξύλο, λαξεύουν την πέτρα, πλέκουν το καλάμι, σκάβουν τον κήπο, κεντούν το λινό, υφαίνουν τα νήματα.
Υπάρχουν κι άλλοι που βάφουν τον καμβά, πλάθουν τον πηλό, δημιουργούν κοσμήματα, κατεργάζονται το ασήμι, τους πολύτιμους λίθους και δημιουργούν έναν κόσμο που έχει στην ψυχή του... ψυχή.
Οι γυναίκες έχουν ασχοληθεί στο βάθος του χρόνου με πολλά απ’ αυτά. Μια από τις πιο συνηθισμένες ασχολίες τους είναι το κέντημα και το πλέξιμο. Έχουν δημιουργήσει έναν ολόκληρο κόσμο με νήματα και κλωστές που υπάρχει ακόμη και σήμερα σε πολλά σπίτια.
Σήμερα οι γυναίκες που ασχολούνται με το εργόχειρο είναι πολύ λίγες και κυρίως μέσης ή μεγάλης ηλικίας. Όλα όσα παλιά ήταν «έργα χειρός» στα σπίτια κι αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητας της ζωής μας σχεδόν δεν υπάρχουν πια . Εκτίθενται στα σπίτια των νεότερων ανθρώπων σαν «παλιά κομμάτια ενθύμια» μιας γιαγιάς ή μιας μάνας που δεν υπάρχει πια στη ζωή. Περισσότερο δε περιφρονούνται και δεν εμφανίζονται ποτέ και πουθενά. Μένουν και κιτρινίζουν μέσα σε συρτάρια χωρίς καμιά απολύτως φροντίδα. Πρόσφατα μιλούσα με μια νεοτάτη κυρία, νιόπαντρη, που χάρισε σε κάποιους αλλοδαπούς ολόκληρο το παλιό σεντούκι της γιαγιάς της με ανεκτίμητης αξίας εργόχειρα, γιατί δεν ήξερε τι να τα κάνει και της έπιαναν το χώρο. Απ’ ό,τι μου είπε, κατάλαβα ότι η γιαγιά της, η οποία είχε γεννηθεί στην Προύσα, της είχε αφήσει ολόκληρες κουρτίνες με κοφτά ασπροκεντήματα, εργόχειρα με κοπανέλι και τελάρο, σεντόνια με χειροποίητα φεστόνια φτιαγμένα με «βαμβακάκι», πετσέτες και τραπεζομάντιλα με δαντέλες φτιαγμένες με το βελονάκι. Υγράθηκαν τα μάτια μου όταν μου τα έλεγε. Δεν μπορούσα όμως να πω τίποτα.
Για έναν απλό λόγο.
Γιατί η παράδοση μεταδίδεται από στόμα σε στόμα, από χέρι σε χέρι, από παρέα σε παρέα, από άνθρωπο σε άνθρωπο. Και σήμερα αυτά τα ταξίδια ανάμεσα στους ανθρώπους έχουν τελειώσει.
