Ψωμί, τυρί, μέλι, κρέας
23.11.2008 - 9:54:27 PM
Υπέκυψα στον πειρασμό και έβαλα έναν πιασάρικο τίτλο στο post. (Όπου πιασάρικος στην Χομφουντιανή είναι ο οιοσδήποτε ελληνόφωνος τίτλος δεν έχει σχέση με τον Frank Zappa.) Είναι, πάντως, ακριβής.
Είπα να εγκαινιάσω τη σειρά «Διευθύνσεις» δίνοντάς σας τη σύσταση για καταστήματα που δοκίμασα και πέρασαν την θρυλική, πλέον, Βαρβάκειο Δοκιμασία: καταστήματα καθαρά, καλοφωτισμένα, με ευγενείς ανθρώπους και εκλεκτά προϊόντα.
Προ δεκαπενθημέρου, περνώντας από την οδό Αθηνάς 39 για να πάω στη Βαρβάκειο, είδα μια πινακίδα που διαφήμιζε ψωμί στα ξύλα, και μέλι Λακωνίας. Μπήκα μέσα και βρήκα θαυμάσιο ψωμί από το Κάτω Σούλι και ωραίο ανθόμελο. Το κατάστημα έχει και έτερα προϊόντα, αλλά δεν πρόκαμα να τα δοκιμάσω.
Προ δεκαπενθημέρου, πηγαίνοντας στη λαϊκή της Καλλιδρομίου, δοκίμασα και τον χασάπη στην οδό Ζωοδόχου Πηγής 70-74, τον οποίο είχα προσέξει εδώ και ένα χρόνο, καθὠς παρκάρω τη μηχανή απέναντι, αλλά δεν είχε τύχει να ψωνίσω. Τον παρατηρούσα όμως, έβλεπα τις πινακίδες του, τα κρέατα στις βιτρίνες, τον τρόπο που τα διαφήμιζε, και τέλος ενέδωσα. Ο κιμάς που μου άλεσε δεν είχε καμία σχέση με τον κιμά που τρώω εδώ και δεκατρία χρόνια (από την τελευταία δηλαδή μετακόμισή μου). Η κοτόσουπα που έφτιαξα την επόμενη εβδομάδα με το κοτόπουλό του, ουδεμία σχέση κλπ. Και όταν θέλησα κατσικάκι, δεν χρειάστηκε καν να του το πω: κοιταχτήκαμε, άνοιξε το ψυγείο και βγήκε με το σφάγιο παραμάσχαλα.
Προ ετών, πηγαίνοντας για κορνίζες στους Αφους Γιοβάννη στο Κουκάκι, είχα λίγη ώρα για σκότωμα ώσπου να μου τυλίξουν τα κάντρα και έκανα ρεπεράζ στη γειτονιά. Είχα κοζάρει το γωνιακό γαλακτοπωλείο στην οδό Βεΐκου 123 κι εκεί βρήκα την ηδονή ως την ήθελα... μπαρδόν, βρήκα φέτα μαλακιά από τη Βόνιτσα ως την ήθελα. Τώρα που έκλεισε ο Αθανασούλας στην Ευριπίδου, η Βεΐκου είναι πλέον μονόδρομος για εμένα. Θα μου πείτε, ούτως ή άλλως μονόδρομος είναι. Ναι, αλλά είναι για τη φέτα, και μη μου χαλάτε το ρητορικό σχήμα...
