Είναι γνωστό και πανθομολογούμενο ότι υπάρχουν πολλές και ποικίλες στρεβλώσεις στον δημόσιο βίο της χώρας, που έχουν άμεσο αντίκτυπο στον ιδιωτικό βίο των πολιτών της. Αυτές οι στρεβλώσεις μπορεί να είναι παλαιότατες, νεότερες, ή ένα κράμα των δύο. Τώρα που το πράγμα έχει φτάσει στο απροχώρητο, και η τρέχουσα κυβέρνηση αναγκάζεται να πάρει μέτρα που θα της κοστίσουν πολιτικά αλλά θα έπρεπε να έχουν παρθεί εδώ και χρόνια, σημειώνονται οι συνήθεις αντιδράσεις από τις θιγόμενες συντεχνίες. (Μην ξεχνάμε ότι στην Ελλάδα, και μόνον εδώ, υπάρχουν οργανισμοί όπως ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ληστευθέντων ή ο Ελληνικός Σύλλογος Φίλων του Μότσαρτ.)
Ἐτσι λοιπόν, οι Φαρμακοποιοί κλείσανε τα φαρμακεία και θα τα ξανακλείσουνε. Αυτό, λέγεται «
κλιμάκωση των κινητοποιήσεων».
Από τότε που πρωτάκουσα αυτή την έκφραση, πριν από καμιά εικοσιπενταριά χρόνια, την έχω συνδέσει με απατεώνες που δεν μιλάνε όπως οι κανονικοί άνθρωποι αλλά με το ιδιόλεκτο των πολιτικάντηδων. Ευφημισμός είναι, που κρύβει την φτώχεια των επιχειρημάτων και των πράξεων. Οι συνδικαλιστές που την χρησιμοποιούν δεν έχουν κανένα ιδιαίτερο πλάνο στο μυαλό τους, δεν υπάρχει δηλαδή καμία κλίμακα κινητοποιήσεων να την ανεβούν, αλλά απλώς παρατείνουν την απεργία τους. «Θα κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις μας»: ουδέποτε μια φράση δεν προκάλεσε τόσο λίγο τρόμο στην εξουσία.
Αυτά τα θυμήθηκα σήμερα που άκουσα στις ειδήσεις ότι οι Φαρμακοποιοί συνεδριάζουν για να αποφασίσουν την κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους. Αναρωτήθηκα
ποια θα ήταν αυτή η κλιμάκωση: να κλείσουν τα φαρμακεία επ' αόριστον; Να τα κλείσουν ώσπου να έχουμε τον πρώτο νεκρό για να τον χρεώσουν στην Κυβέρνηση; Να κρατήσουν την ανάσα τους ώσπου να σκάσουν και τότε είναι που δεν θα βρίσκουμε φάρμακα; (Είναι τόσο αόριστη αυτή η φράση ώστε τα χωράει όλα.) Να αγοράσουν τον Πανιώνιο; Να μπούνε όλοι στα αυτοκίνητά τους και να πάνε στη Στυλίδα για Καθαρά Δευτέρα; Να μην απαντούνε στις ερωτήσεις των πελατών αλλά να επαναλαμβάνουν την ερώτηση; Να απαντούν με τη φράση «my hovercraft is full of eels»;
(Μη γελάτε. Χτύπησα τη φράση «κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις» στο Google, ζήτησα τα αποτελέσματα να είναι από τις τελευταίες 24 ώρες, και μου έβγαλε... 37.200 σελίδες. ΚΑΜΙΑ δεν κάνει λόγο για την εν λόγω κλιμάκωση. Αν δεν με πιστεύετε, ψάξτε το. Συνεχίζω.)
Γιατί κινητοποιήθηκαν οι Φαρμακοποιοί και θα κλιμακωθούνε κιόλας; Τον Αύγουστο, είχα δει μια ολοσέλιδη καταχώρηση στα κυριακάτικα φύλλα και
την είχα σχολιάσει. Τώρα είναι Σάββατο βράδυ και δεν ξέρω τι θα έχουν τα αυριανά φύλλα, έχω όμως ένα αριστούργημα που βρήκα στην
Καθημερινή της περασμένης Κυριακής, ολοσέλιδο, από τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Πειραιά. Είναι ένα περιβόλι κούφιας συνδικαλιστικής ρητορικής, που με μικροτροποποιήσεις θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και από τον Σύλλογο Κονσερβοποιημένων Αλιπάστων, την Ένωση Ελληνικών Σωληνουργιών, τον Συνεταιρισμό Βιολογικών Κερασοπαραγωγών ΚαΪμακτσαλάν ή την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία. Παραθέτω σύντομα αποσπάσματα από την εισαγωγή για να μην σας κουράζω.
ΦΙΛΕ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΕ, ξεκινάει, οπότε μπορείς να είσαι σίγουρος ότι πρόκειται για κολλητιλήκι. Κάτι σε Γιώργο Οικονομίδη μου φέρνει αυτή η προσφώνηση. Ασφαλισμένος είμαι μεν, αλλά φίλος δεν είμαι κανενός εξόν από τους φίλους μου – και αυτοί δεν είναι οργανωμένοι φαρμακοποιοί στον Πειραιά.
Θα έχεις διαπιστώσει ότι το τελευταίο διάστημα το φαρμακευτικό επάγγελμα υφίσταται μια ολόπλευρη επίθεση, συνοδευόμενη από έντονη παραπληροφόρηση σχετικά με τους όρους λειτουργίας του. Όχι, δεν το έχω διαπιστώσει, πάντως δεν είναι ολόπλευρη, και έχω βάσιμες υποψίες ότι η παραπληροφόρηση είναι αμοιβαία.
Εσύ γνωρίζεις ότι όλα αυτά τα χρόνια ο φαρμακοποιός σου σε στηρίζει... σε συμβουλεύει για το κάθε πρόβλημα υγείας που έχεις, εσύ και τα παιδιά σου... Ξέρεις ότι ο φαρμακοποιός σου είναι πάντα εκεί, για να εκτονώσει την αγωνία σου και να υποστηρίξει ένα σαθρό σύστημα φαρμακευτικής περίθαλψης. Όχι και πάλι. Ο φαρμακοποιός μου δεν με στηρίζει, εγώ τον στηρίζω. Δεν με συμβουλεύει αυτός, με συμβουλεύει ο γιατρός μου, και για τα παιδιά mου ο παιδίατρος (παιδοφαρμακοποιοί δεν αναφέρονται). Δεν είναι πάντα εκεί, συγκεκριμένα τις περισσότερες ώρες δεν είναι εκεί, κι αλοίμονο αν περίμενα από αυτόν να εκτονώσει την αγωνία μου. Αν υποστηρίζει ένα σαθρό σύστημα, αυτό τον καθιστά μέρος του συστήματος, και συνυπεύθυνο. Αν δεν το είχε αλλάξει τόσα χρόνια, κακό του κεφαλιού του. Κι αν θέλει να
κλιμακώσει τις κινητοποιήσεις του, ας το κάνει πιέζοντας το σύστημα προς τα επάνω, αν έχει τα ούμπαλα, κι όχι τον τελικό αποδέκτη / άρρωστο / πελάτη...
Nα κλιμακώσω κι εγώ την δική μου κινητοποίηση, ξεκαθαρίζοντας κάποια πράγματα:
1. Ο φαρμακοποιός δεν είναι γιατρός.
2. Οι αλλαγές που εισηγείται η κυβέρνηση είναι προς όφελος του πελάτη.
3. Ο πελάτης ζορίζεται οικονομικά όσο και ο φαρμακοποιός.
4. Ο πελάτης δεν θα είχε αντίρρηση να παίρνει τα φάρμακα του ταμείου του από τα Νοσοκομεία και τα υπόλοιπα από το Carrefour, και τον φίλο του και φαρμακοποιό του να τον συναντά στο καφενείο.
5. Καληνύχτα.
