Τον λένε και κούκκο, είναι ο Καλλιώνυμος του Αριστοτέλη, μοιάζει με τις δράκαινες.
Μήκος: 20-30 εκ.
Χρώμα: καστανό με άσπρα στίγματα και σκόρπιες κηλίδες.
Το κεφάλι μεγάλο με σκληρές πλάκες σαν κόκκαλα στη ράχη που το δείχνουν τετράγωνο. Τα μάτια βρίσκονται ψηλά και κοιτάζουν προς τα πάνω, καθώς το λέει και το επιστημονικό του όνομα: σκοπεί τον ουρανό. Το στόμα του μεγάλο και γυρισμένο προς τα κάτω, κλειστό φαίνεται σχεδόν κάθετο. Στην πάνω άκρη, στο βραγχιακό επικάλυμμα και πάνω απ’ το θωρακικό πτερύγιο έχει ένα χοντρό αγκάθι. Αυτό δεν είναι όμως φαρμακερό. Τα θωρακικά πτερύγια μεγάλα στα φτερά, της ράχης μαλακά, μαύρο το πρώτο με 4 ακτίνες και το δεύτερο πολύ πιο μικρό. Τα μικρά κοιλιακά πτερύγια φυτρώνουν σχεδόν κάτω απ’ το κεφάλι, η ουρά επίσης μικρή και στρογγυλή.
Οι λίχνοι ζούνε στην άμμο και στο βούρκο του βυθού, χώνονται ολόκληροι μέσα, μόνο τα μάτια τους μένουν έξω και κάθε τόσο πετούνε απ’ το στόμα τους μια πηχτή βλεννογόνο της κάτω σιαγόνας, μοιάζει σα σκουλήκι σε δόλωμα που κουνιέται αργά μες στο νερό, μόλις πλησιάσει κανένα ψαράκι, κάποιο γαριδάκι, ανοίγουν διάπλατα το στόμα και τα καταπίνουν.
Υπάρχουν πολλοί στα νερά μας. Ψαρεύονται με δίχτυα, με
παραγάδια, χρειάζονται προσοχή στο ξεψάρισμα γιατί τα 2 σκληρά τους αγκάθια χωρίς να είναι φαρμακερά πληγώνουν άσκημα. Το κρέας τους πολύ νόστιμο.