Όπως δείχνει το σχέδιο, το κεφάλι του ψαριού αυτού, που έχει τα μάτια του σε δύο προεξοχές τού έδωσε το όνομα ζύγαινα (ζυγαριά) και σφύρνα (σφυρί). Οι δικοί μας ψαράδες το λένε πατερίτσα. Το κρέας του, άσπρο, τρώγεται, αλλά σπάνια θα το βρείτε στην αγορά.
Η ονομασία αυτή περιλαμβάνει πολλά ψάρια, που λέγονται καμμιά φορά και καρχαρίες. Γενικά υπάρχει μια σύγχυση ως προς την κοινή ονομασία τους.
Το μόνο αληθινά επικίνδυνο για τον άνθρωπο σκυλόψαρο είναι ο Carcharodon Carcharias, κοινώς σκυλόψαρο σμπρίλλος, white shark, grand requin blanc, ή λευκός καρχαρίας, σπάνιος στα νερά μας.
Το μήκος του φτάνει τα 12 μέτρα, κολυμπά γοργά κοντά στην επιφάνεια του νερού, και τρώει ό,τι δει: ξύλα, ψάρια, σακκούλες... Γι’ αυτό ονομάζεται και «σκουπιδιάρης της θάλασσας».
Άλλα σκυλόψαρα στα νερά μας είναι η πατερίτσα, το κεντρόνι, ο κοκκάλας, όλα μάλλον μικρά, γύρω στα 0,90-1 μέτρο μήκος. Η πατερίτσα φτάνει, σε άλλα μέρη και τα 4 μέτρα, στο Αιγαίο συνήθως είναι 80-90 εκατοστά.