Συγγενεύει με την κουτσομούρα, της μοιάζει πολύ εκτός απ’ την κόψη του κεφαλιού του που στρογγυλεύει, δεν είναι κοφτή.
Μήκος: 0,20-0,40.
Χρώμα: ροδινό με πιο σκούρα ροδινή ράχη και μια-δυο σειρές παράλληλες κοκκινωπές. Όταν ερεθιστεί ασπρίζουν τα πλευρά του, γίνονται σιντεφένια με πολλές κηλίδες κατακόκκινες. Αλλάζουν χρώμα και αναλόγως τα μέρη που ζούνε, τα πετρομπάρμπουνα είναι πιο κοκκινωπά.
Το σώμα του είναι σκεπασμένο με λέπια μεγάλα και στρογγυλά, έχει «γένια» κάτω απ’ το στόμα, στο πρώτο ραχιαίο πτερύγιο έχει δυο μαύρες σειρές λοξές, η ουρά του διχαλωτή.
Το μπαρμπούνι ζει σε πετρότοπους, τραγάνες και σε φυκιάδες, σε βάθος 50 ως 100 μ., καθώς και σε λάσπη. Ξεχωρίζουνε τα πετρομπάρμπουνα απ’ τα λασπομπάρμπουνα στην ψαραγορά.
Είναι άφθονα στα νερά μας, ψαρεύονται από στεριάς με καλαμίδι, αλλά κυρίως με παραγάδια τη νύχτα και με δίχτυα μανωμένα. Βγάζουν αρκετά κι οι ανεμότρατες.
Το φαΐ τους εξαιρετικά νόστιμο, μάλιστα του
πετρομπάρμπουνου, τ’ άλλα μυρίζουνε κάπως βούρκο.