Ο θρύλος μίας τσάντας Chanel
9.1.2009 
Οι γυναίκες είναι η εύκολη λεία της διαφήμισης. Κοινώς, ψαρώνουν με ό,τι τους σερβίρει το μάρκετινγκ περί ποιότητας, καταγωγής, ιστορίας, κομψότητας και αυθεντικότητας. Όλο αυτό το ταρατατζούμ που κλείνεται σε ένα λογότυπο, ηλεκτρίζει τα γυναικεία μάτια και αρχίζουν τα όνειρα. Μεταχειρίζομαι σκόπιμα αυτό το ελαφρολαϊκό ύφος, καθώς βρίσκω ότι αρμόζει στα πλήθη των γυναικών που αποφάσισαν ομαδικά να λατρέψουν τις τσάντες Chanel. 

 
Οι τσάντες Chanel αναδείχτηκαν σε υπ’ αριθμόν 1 πόθο της χρονιάς που μας πέρασε. Φασαρία για μία τσάντα σε παραλληλόγραμμο καπιτονέ σχήμα, που στοίχειωσε τις συνειδήσεις των καταναλωτριών. Σε αυτή την τσάντα ώμου με τη μακριά αλυσίδα είδαν την καταξίωση της στυλιστικής τους ύπαρξης. Η τσάντα συμπλήρωσε 56 συναπτά έτη από την ημέρα γέννησής της. Έγινε κλασική, απέκτησε τον κωδικό 2.55, για να τον λένε μεταξύ τους οι μυημένες στο στυλ Chanel, και κατά κάποιον τρόπο καθιερώθηκε ως διαβατήριο σε ένα περιβάλλον ψωνισμένων και φαντασμένων κυριών.

 
Όλα είναι μία υπερπαραγωγή στα κεντρικά του οίκου Chanel, στην οδό Cambon στο Παρίσι. Εκεί όπου το επιτελείο των δημιουργικών συνεργατών βρήκε ένα ωραίο παραμύθι γύρω από τη ζωή της Κοκό Σανέλ και τις απόψεις της για το πώς πρέπει να φέρεται και να ντύνεται η σύγχρονη γυναίκα. Κατά το δόγμα της Κοκό, λοιπόν, η γυναίκα πρέπει να έχει τα χέρια της ελεύθερα, επομένως να κρατάει μία τσάντα στον ώμο της. Όλως περιέργως, αυτό που έλεγε ως μοντέρνα άποψη με την καπιτονέ της πρόταση, εξακολουθεί να θεωρείται ιδανική λύση και για σήμερα. Κι επειδή το επιτελείο του οίκου μοίρασε μπόλικες τέτοιες τσάντες σε όποια θεωρείται διάσημη και πρότυπο σύγχρονης γυναίκας, δηλαδή στο μισό Χόλυγουντ, ξέσπασε αυτό το κύμα φήμης για ένα αξεσουάρ που όλες θέλουν να αποκτήσουν.

 
Αλλά, μισό λεπτό, παρακαλώ. Σας αρέσει να έχετε όλες το ίδιο αντικείμενο; Δεν σας πέρασε από το μάτι η εικόνα σας στον καθρέφτη ότι δεν προσθέτει κάτι αυτό το ήσυχο design; Τόση σημασία έχει η φιλολογία ενός λογότυπου που σεζόν με τη σεζόν δίνει ώθηση στην τιμή εκκίνησης; Προσωπικά, όλη αυτή τη μανία για ένα συγκεκριμένο είδος την αποκαλώ εκχυδαϊσμό, απώλεια προσωπικού ύφους. Και για να σας κλονίσω την εμπιστοσύνη στο περιβόητο στυλ Chanel, μεταφέρω τις εκτιμήσεις των σνομπ γυναικών, που απομακρύνουν οποιοδήποτε στοιχείο μπορεί να τις φέρει σε σχέση (να το θέσω κομψά) με Ρωσίδες χορεύτριες και πελάτισσες των malls του Ντουμπάι. Για τις γνώστριες των αγορών που εμπίπτουν στην κατηγορία «ένδυση», η τσάντα Chanel βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα. Τόση φασαρία, τόση υπερπροβολή και τέτοια ζήτηση κρατάει μακριά εκείνες που διατηρούν το γούστο τους ανέπαφο.
 



Η αντιπρόταση βρίσκεται στο σχέδιο του Dior, Lady D, με άφθονες παραλλαγές σε χρώματα, δέρματα και μεγέθη. Ή στα intrecciato της Bottega Veneta, που γίνονται εκπρόσωποι μίας νέας γενιάς αξεσουάρ. Για τα οποία θα χαρούν ιδιαίτερα όσες κληρονομήσουν στο μέλλον τα κειμήλια των γιαγιάδων τους.


  Dior, Lady D
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Το χαμόγελο της ευτυχίας
› 
Shopping online
› 
Αναζητώντας την ασυνήθιστη ομορφιά
› 
Rue de Babylone
› 
Παπούτσια σαν έργα τέχνης
© ΙΣΤΟΣ 2024
Έφη Φαλίδα
«Στους δύσκολους καιρούς της υπερπληροφόρησης, της παθιασμένης κατανάλωσης και της καταιγίδας των λογότυπων, το μόνο που μας σώζει είναι η επίγνωση της κατάστασής μας» δήλωσε η Έφη Φαλίδα, δημοσιογράφος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.
« Bloggers