Η πρώτη φορά
28.9.2009 
Έχουν φτερά, είναι απαλές σαν πέταλα λουλουδιών, λευκές και τρυφερές σαν  άγγιγμα από μετάξι. Είναι οι σερβιέτες. Στην τηλεόραση. Γιατί στην πραγματικότητα είναι η ανάμνηση από την πιο freak στιγμή του κοριτσίστικου μεγαλώματος. Ο Φρέντι Κρούγκερ κατάσαρκα. Και μάλιστα σε ένα σημείο του σώματος  που ώρες ώρες το κοιτάς  και δεν το αναγνωρίζεις (δικό σου είναι;) και που σίγουρα θα σε πάρει καμιά πενταετία - μη πω δεκαετία- μέχρι να αποκρυπτογραφήσεις τα μυστικά του μηνύματα.  


Οι μεγάλοι το λένε εφηβεία. Η λέξη έχει φτάσει στο κατώφλι της συνείδησης πολλές φορές  αλλά μέχρι να την διαπεράσει και να εγκατασταθεί για τα καλά στην φυσιολογική ροή της νέας καθημερινότητας, είναι μια έννοια θολή (και μάλλον δεν σε αφορά γιατί ... εσύ είσαι ακόμη εκείνη που ήξερες). 


Το σοκ της σερβιέτας σε βρίσκει πάντα απροετοίμαστη. Απροστάτευτη. Το αίμα το έχεις συνδέσει με τραύμα. Με αρρώστια. Με κάτι απειλητικό. To αίμα είναι σιχαμένο. Είναι κακό. Βρώμικο- κυρίως. Κι εσύ κάθεσαι δίπλα στα άλλα "φυσιολογικά" παιδιά, και  κουβαλάς το μυστικό της βρώμικης υγρασίας κάτω απ τα ρούχα σου. Και σε ακουμπάει "εκεί"  (εκεί που δεν ξέρεις ακριβώς τί και πώς). Τι αηδία! Δεν θα το πεις σε κανένα. Τέτοια ντροπή πώς θα την αντέξεις; Τέτοια απαίσια μυρωδιά  να είναι η μυρωδιά σου;


’κου εκεί με φτερά. Και πέταλα λουλουδιών γύρω γύρω κι αυτές τις ηλίθιες που δείχνουν χαρούμενες και άνετες και φοράνε άσπρα στενά ρούχα και περπατάνε και πετάνε. Είναι δυνατόν να λένε τόσο χοντρά ψέματα στις διαφημίσεις; Τόσο ψεύτες οι μεγάλοι! Τόσο ψεύτες!


Ακόμη και τα δυο βιβλία που ξεφύλλισες (που στα έφερε η μαμά σου και επέμενε) είναι ένα τίποτα μπροστά σ’ αυτό το ...μακελειό. Να έχεις λερώσει την φόρμα της γυμναστικής και να μην το ξέρεις. Και να φτάνεις  στο σπίτι σου  και να μην μπορείς να πιστέψεις στα μάτια σου. Και να θέλεις να μπεις ολόκληρη κάτω από  τον ντους (και να πετάξεις την φόρμα και τις κάλτσες και τα παπούτσια) και να μην βγεις από εκεί μέχρι να  σου πουν πάει πέρασε, δεν θα ξανάρθει.


Λέει το βιβλίο για την ωρίμανση ενός ωαρίου σε ένα μικρό σακουλάκι (ωοθυλάκιο), για τις ωοθήκες, τις σάλπιγγες, την μήτρα, τον βλεννογόνο, τον κόλπο  κλπ. Σιγά την πληροφόρηση. Έχουν σχέση όλα αυτά μ’ αυτή την σφαγή που βλέπεις τώρα ανάμεσα στα πόδια σου; Γίνεσαι, λέει γυναίκα! Να το βράσω. Δεν το θέλω. Αν είναι έτσι, δεν το θέλω καθόλου. Και τα αγόρια, (λέει) θα πάνε στρατό. Στρατό χίλιες φορές. Τους είπε κανείς ότι θέλω να ενταχθώ στην αδελφότητα της σερβιέτας;
 
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Δυόμισι χιλιάδες χρόνια μετά
› 
Happy Valentine
› 
∆ιακοπές στην Αίγινα
› 
Περισπω΅ένη, υπογεγρα΅΅ένη και... λέλυκα
› 
Για πάντα νέοι
© ΙΣΤΟΣ 2024
Χάρη Ποντίδα
Σιγά μην πω πότε γεννήθηκα. Και τι έκανα. Από το 1990 πάντως δουλεύω στα «Νέα» στο πολιτιστικό ρεπορτάζ. Η κόρη μου είναι 10 ετών.
« Bloggers