Περιήγηση στο μουσείο εαρινής τέχνης
7.3.2011 - 1:29:30 PM 
-Γεια σας!!! Λέγομαι Βέρα Φραντζή και θα είμαι η ξεναγός σας για τη σημερινή επίσκεψή σας στο μουσείο μας. Πίσω ακούγομαι;
 
-Όχι! Λίγο πιο δυνατά.
 
-ΟΚ. Θα ξελαρυγγιαστούμε σήμερα! Λοιπόν… μπορείτε να με διακόπτετε καθ’ όλη τη διάρκεια της ξενάγησης και να με ρωτάτε το οτιδή…
 
-Θέλω να σας ρωτήσω κάτι. Τι ζώδιο είστε;
 
-(γκουχ, γκουχ) Εννοώ σε σχέση με αυτά, που πρόκειται να σας εκθέσω για τους ζωγραφικούς πίνακες. Θα ξεκινήσουμε από τη δεξιά πτέρυγα. Στο αριστερό σας χέρι βλέπετε τον πρώτο πίνακα, που θα σας εισάγει δυναμικά στο θέμα της έκθεσης χωρίς προσχήματα. Ο πίνακας είναι της μεγάλης και ανυπέρβλητης ζωγράφου Nina Ricci. Η γυναίκα που απεικονίζεται πρέπει να είναι Flora, η θεά της Άνοιξης.
 
Μπορεί να μη φέρει κοτσαρισμένο στην κάρα το ανάλογο στεφάνι- διακριτικό της θεάς με λουλούδια, αλλά το έντονο χρώμα στο φόρεμά της, δε μας αφήνει πολλές αμφιβολίες. Την ταυτίζουμε με τη συγκεκριμένη θεότητα και καμία άλλη αμελλητί. Το θέμα εντάσσεται στη γενικότερη τάση έντονων χρωμάτων, όπως το νέο φούξια, το μανταρινί, το κίτρινο, το μοβ.
 
(Ερμηνεία: Τα έντονα χρώματα με τη λαμπρότητά τους ενδέχεται να σας συνεπάρουν σε τέτοιο σημείο, που να ξεχάσετε το μαύρο, το μπεζ ή το άσπρο φέτος την άνοιξη. Η έκρηξη χρωμάτων στις πασαρέλες μονοπώλησε το ενδιαφέρον πολλών σχεδιαστών, γι’ αυτό θα τους κάνουμε το χατίρι να τα φορέσουμε πατόκορφα. Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου, όμως. Ποτέ μη βάλετε ένα έντονο χρώμα συνδυασμένο με μαύρο. Σε τριχρωμία, ίσως, να δέσει… σε διχρωμία ποτέ των ποτών (ή πότων… εις υγείαν και μακαρίαν καρδίαν!). Συνδυάστε δυο έντονα χρώματα και θα με θυμηθείτε… όχι τη φάτσα μου… τη συμβουλή μου!)
 
-Αχχχ… πολύ ωραίο αυτό το καρπουζί!
 
-Δεν είναι καρπουζί! Είναι το νέο, εκσυγχρονισμένο φούξια! Πάμε παρακάτω… Στον επόμενο πίνακα, στα δεξιά σας αυτή τη φορά, θα δείτε έναν πίνακα δύο καλλιτεχνών μαζί (ο ένας κόβει, ο άλλος ράβει!). Λέγονται Dolce&Gabbana και ο πινάκας «Ο κήπος της Εδέμ». Λέλουδα παντού, που θυμίζουν μία ακόμα φορά την ομορφότερη εποχή του χρόνου, γιατί μία φορά δεν είναι ποτέ αρκετή.
 
(Ερμηνεία: Πολύχρωμα, ευωδιαστά λουλούδια φύτρωσαν πάνω σε ολόσωμες φόρμες, pencil φούστες, σακάκια με μανίκια τριών τετάρτων, τσάντες, ζακέτες… παντού. Μοσχοβόλησε η ντουλάπα μου. Γλυκαίνουν τα γυναικεία πρόσωπα. Μας θυμίζουν τη ρομαντική πλευρά του εαυτού μας και αισθανόμαστε ανανεωμένες, μπουμπούκια εν μέρει, όταν στο ντεκολτέ μας περιστοιχίζετε από ανθισμένες τουλίπες.
 
Αν θέλετε να βάλετε από τη κορφή ως τους ονύχους ολάκερο το μπαχτσέ, καλά θα κάνετε, γιατί απ’ όλα έχει (εννοείται ο μπαχτσές). Να θυμάστε, όμως, πως θα πρέπει να το ένα μοτίβο της μπλούζας πουχού να είναι μεγάλο και το μοτίβο της φούστας (επίσης, πουχού) να είναι μικρότερης κλίμακας και φυσικά, να ταιριάζουν και τα χρώματα. Αυτό με τα χρώματα να το προσέξετε ιδιαιτέρως, γιατί δε το γλυτώνετε να φέρνετε στο μυαλό των περαστικών στολή σετάκι ποδοσφαιριστή, μιάς και αυτά τα διχρωμα- τρίχρωμα τα βλέπουμε στο χλοοτάπητα.)
 
-Μου θυμίζουν κάτι γαϊδουράγκαθα, που έχω στον κήπο μου.
 
-Ε… μα λίγος σεβασμός πια! Εδώ, μιλάμε για τέχνη και εσείς που συγκρίνετε τα ραπανάκια στο παρτέρι με τα μπλέ κρινάκια του λευκού φορέματος-οπτασία; Ντροπή και όνειδος. Τέλος πάντων! Ας συνεχίσουμε στον επόμενο πίνακα με τίτλο «Εεε… ναυτάκι συριανό» του Christian Dior…
 
-Συγγνώμη, αλλά ξέρει το Ζαμπέτα o Dior;
 
-Ναι… είναι πρωτοξάδελφα! Ας εστιάσουμε στο περιεχόμενο, παρακαλώ. Παρατηρώντας αυτό το ορμητικό θαλασσί και το μπλε το σκούρο, σου’ ρχεται η αλμύρα και η τρικυμία στα χείλη και το ταμπλάζ στο δόξα πατρί! Η ελευθερία της θάλασσας και η απεραντοσύνη της σε συναρπάζει, σε ταξιδεύει και καθολικά, «οδεύει οκνά το καραβάνι», κατά το Βάρναλη, της κουτσομούρας, προς συγκεκριμενοποίηση από μένα για σας. Αφεθείτε στις ρίγες, κάντε το καλό και ας πέσει στο γιαλό!
 
(Ερμηνεία: Το navy look είναι σταθερή αξία τα τελευταία χρόνια στο χώρο της μόδας. Οι σχεδιαστές το διάνθισαν φέτος για να μη χασμουριόμαστε σε απόλυτη φάση ανίας μπροστά από τις κλασικές μαρινιέρες. Άγκυρες, εκκεντρικό πορτοκαλοκόκκινο, μόνο του το βαθύ μπλε και ρίγες πιο παχιές ήταν η στροφή του συγκεκριμένου pattern. Μην πέσετε στα βαθειά μονάχα και μοιάζετε σα ναύτης σε περιπολία στους αθηναϊκούς δρόμους υιοθετώντας ένα total ναυτικό στυλ. Επιπροσθέτως, δυστυχώς οι οριζόντιες ρίγες δεν είναι για όλους. Τα έχουμε πει αυτά!)
 
-Να’ χαμε μία αστακομακαρονάδα…
 
-Μα καλά... το φαγητό σκέφτεστε;! Το προσπερνώ και συνεχίζω τη ξενάγηση. Ο τελευταίος πίνακας εξ αριστερών όπως βγαίνετε από το w.c. ανήκει στον οίκο Moschino και δεν έχει ταυστιστεί με το χέρι ακόμα κανενός ζωγράφου. Ο δόγηδες αυτού του οίκου είχαν ιδιαίτερη αγάπη στην αγορά πινάκων από Ιταλούς καλλιτέχνες του 16ου αιώνα. Ο τίτλος είναι «Μiss Denim». Προφανώς, ήταν κάποια μέλλουσα νύφη, ταίρι για κάποιο δόγη. Εδώ, βλέπετε πως μπορεί να συνδυαστεί το ρομαντικό με το κυνικό, το κλασικό με το νεωτεριστικό, το σουβλάκι με τη χωριάτικη. Απολαύστε την αρμονία μέσα από το ανόμοιο.
 
(Ερμηνεία: Το τζιν φέτος την άνοιξη θα φορεθεί, ίσως, πιο πολύ από ποτέ, γιατί δε θα αρκεστεί στο ρόλο του παντελονιού, αλλά και στο ρόλο του πανωφοριού, της φούστας, του υποκαμίσου, του μπούστου κτλ. Έχει κατακλύσει τις βιτρίνες και τις ντουλάπες μας. Προσπαθήστε, μιας και απλόχερα σας δίνετε η ευκαιρία και με τις ευλογίες των μεγαλυτέρων σχεδιαστών, να ξεφύγετε από τα τετριμμένα. Ακόμη, και το απλοϊκό t-shirt jeans μπορεί να τροποποιηθεί ρηξικέλευθα με ένα φουλάρι ή ένα πομπώδες κόσμημα. Μη το φοράτε σα στολή εργασίας, παρακαλώ. Ένα ύφασμα είναι, που έχει αντοχές και ουχί το δεύτερο δέρμα σας. Αφήστε τους άντρες να το τιμούν δεόντως. Εσείς όσο πρέπει!)
 
-Τελειώσαμε;
 
-Ναι… τους ζυγούς λύσατε! Ξαμοληθείτε να φάτε, γιατί το βλέπω στο βλέμμα σας… σα μπριζόλα μόσχου με ζυγίζετε! Ελπίζω να περάσατε όμορφα!
 
 
Υ.Γ. πρώτον: Να ευχαριστήσουμε τα κορίτσια που μας βοήθησαν απόψε. Ήταν πρώτη φορά προσκεκλημένες και λέω να τις φωνάζω συχνά- πυκνά από τούδε και στο εξής. Εν-δυο… εν-δυο (λόγω βηματισμού!).
 
Υ.Γ. δεύτερον: Η ζωγραφική είναι εφάμιλλη της μόδας. Σκεφτείτε μονάχα πως πραγματεύονται και τα δύο την εικόνα, μιλάνε χωρίς λόγια, παίζουν με τα χρώματα και χρειάζονται πολύ φαντασία από τον δημιουργό αλλά και από τον αποδέκτη του εκάστοτε μηνύματος. Ριπιδοειδή όνειρα πλάθουν στο μυαλό και στην καρδιά και τα δύο...
 
Υ.Γ. τρίτον: Βρήκα τον τρόπο να λύσω το οικονομικό μου πρόβλημα… εκτροφή σαλιγκαριών και εξαγωγή στη Γαλλία! Σαλιγκάρια ποσέ, σαλιγκάρια πατέ, σαλιγκάρια τηγανιτά, σαλιγκάρια φασολάδα… μιαμ! Μπλιαξ!
 
 
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Πες του... τι να το κάνω το παλτό στην έρημο;! (part one)
› 
Αξε(σε)σουάρ για δολοφόνους
› 
Μεθεόρτια μόδας vol. 1
› 
Αν ήμουν άντρας…
› 
Ουσίες και οινοπνεύματα
© ΙΣΤΟΣ 2024
Βέρα Φραντζή
Η Βέρα Φραντζή από το 1986 και ύστερα άρχισε να ντύνεται…! Διαπίστωσε στη συνέχεια πως και άλλοι άνθρωποι το κάνουν αυτό... όχι όμως με τόση επιτυχία! What a disaster…!
« Bloggers