Οι πολυφίλητες μαμάδες όλου του κόσμου γιορτάζουν τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου. Το πολύφημο μπουκέτο με λουλούδια και ένα γλυκό φιλί από τα παιδάκια τους τις μπολιάζει με χαρμονή ολκής και τις πυροδοτεί για δημιουργία γευστικότατων και λιπαρών εδεσμάτων προς μπούκωμα των «σπλάχνων-απογόνων» τους και ατέρμονη ευχαρίστηση δική τους από τα παραφουσκωμένα μάγουλα. Και εκεί πάνω στην τρυφηλότητα, που σου προσφέρει μεγαλόψυχα η μάνα, δε θα σου προκαλέσει και το ανάλογο πονοκεφάλιασμα, που θα σου προξενήσει ξεμάλλιασμα εκούσιο, με τις συμβουλές, παραινέσεις και το «τιτίβισμα-κήρυγμα» διεγερμένο από το μητρικό ένστικτο; Θα στο επιφέρει ύπουλα… στο λέω απεριφράστως!

 

Κάθε τέτοια μέρα, λοιπόν, της λέω «χρόνια πολλά» και «να με χαίρεται» και εκείνη καμαρώνει σα γιούφτικο σκεπάρνι και όλοι περνάμε εύμορφα, μιας και στο φαΐ θα καταλήξει όλη αυτή η ευφροσύνη… είναι, άλλωστε, σύνηθης κατάληξη, όπως προανέφερα, για το μεγαλείο της Ελληνίδας μάνας.

 

Θα καταλήξει, όμως, και στη εμφάνιση σας. Κάτι θα σας πει για τα κιλά σας, για το «χρώμα» σας (που απορώ  πως διακρίνει την ωχρότητα κάτω από τις δέκα στρώσεις make-up(!)… δηλαδή, θα σκίσουν τα πτυχία τους οι αισθητικοί όλων των ινστιτούτων ομορφιάς και αυτοί που βρίσκονται στα πέριξ!), κάτι θα απαντήσετε και εσείς και αντί για το ποθεινό, θεάρεστα λουκούλλειο γεύμα, σας βλέπω να τρωγλοδυτείτε και να καταριέστε την ώρα και τη στιγμή, που το ανθρώπινο είδος ανήκει στην κατηγορία των θηλαστικών!

 

Λίγο-πολύ, θα πει η μαμάκα…

Μπορεί να έχει έξω τριάντα βαθμούς Κελσίου και άλλους τόσους Φαρενάιτ, μπορεί να κάνει τόση ζέστη που ο τέττιξ, ο προσφιλής σε όλους τζίτζικας (συμβουλή μάνας: «μη γράφεις τόσο δύσκολες λέξεις!»), να έχει φτάσει σε σημείο τσιτσιρίσματος, αλλά εκείνη θα υποστηρίζει πως έχεις καθήσει σε κάποιο ρεύμα και σε λίγο θα περάσει ο τυφώνας Κατρίνα, και θα σε πάρει και θα σε σηκώσει, ενώ θα κουβαλάει ολάκερες τις ασθένειες του κόσμου σε μοριακή μορφή. Οϊμέ! Οϊμέ! Οϊμέ!

 

Πάρτε τη ζακέτα (ή το πουλόβερ) μαζί σας. Ακουμπήστε τη στο χέρι της καρέκλας και όταν δείτε τον παραλογισμό να φτάνει σε ακραία σημεία, ρίξτε τη στους ώμους. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από ένα ριγέ υποκάμισο συνδυασμένο με ένα μονόχρωμο ελαφρύ πουλαβεράκι. Ζεστό και κομψό! Φορέστε ένα κάπρι παντελόνι και θα είστε φιγουρίνι. Θα το επικροτήσει και η μανούλα!

 

Δεν έχει σημασία, αν χρειάζεσαι όλο το βαμβάκι του εγχώριου εισαγωγικού εμπορίου για να φτιάξεις μπλούζα να καλύψει το κορμάκι σου! Δεν έχει σημασία, αν «ο Γρηγόρης μικρογεύματα» στέφθηκε η πιο επικερδής ελληνική επιχείρηση για το 2011 χάρη στην πολύτιμη καθημερινή βοηθειά σου! Δεν έχει σημασία, αν ακόμα και το National Geographic σου έκανε πρόταση έναντι αδράς αμοιβής να πρωταγωνιστήσεις στο νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο «Το μοιρολόι της φώκιας και άλλες ιστορίες»! Εκείνη, που γνωρίζει(!), σου λέει ότι πρέπει να φας τον έβδομο τζιγεροσαρμά, που σου σέρβιρε! Φα’ τον, γιατί δε μπορώ να την ακούω!

 

Που να της εξηγείς τώρα ότι κάνεις διατροφή;! Δεν πρόκειται να κατανοήσει την επιθυμία σου να βγεις στην παραλία με όσο λιγότερα ξίγκια γίνεται. Γίνε, λοιπόν, κήνσορα της κουζίνας της μαμάς και βάζεις ολόσωμο μαγιό το καλοκαίρι συνδυάζοντάς το με ένα τζιν ψηλόμεσο σορτς και ένα μεγάλο ψάθινο καπέλο (υπό τη σκέπη του θα δείχνεις μυστήρια και ωραία, ενώ σε προστατεύει από την υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία και τα υπεριώδη βλέμματα!). Για τέλειο beach look, φόρεσε σανδάλια και όχι πλαστικές σαγιονάρες!

 

Και η απάντηση είναι σίγουρα θετική! Είναι φόρεμα και μάλιστα ακριβοπληρωμένο. Αλλά η μαμά λέει πως είναι ακαλαίσθητο, επειδή είναι λίγο κοντό ή λίγο περισσότερο περιέργου design από ότι μπορεί να δεχτεί ο αμφιβληστροειδής της και γι’ αυτό πρέπει να αποτεφρωθεί και διασκορπιστεί στους πέντε ανέμους.

 

Μην την ξεσυνερίζεστε! Πώς να εξηγήσετε τη νέα τάση της μόδας, όταν καν δεν έχει αφομοιώσει την προηγούμενη; Το ιδανικό φόρεμα για εκείνη, άλλωστε, το πιο πιθανό είναι να είναι εκείνου του τύπου φουστάνι με τον ποδόγυρο ως τον αστράγαλο και το σεμέν στο γιακά!

 

Φορέστε το νέο σας απόκτημα και αφήστε τη να λέει! Εξηγείστε ότι οι βάτες πυγμάχου και τα πλισέ δεν είναι πια του συρμού και αφήστε τη να πορευτεί με αυτά μονάχη της. Δώστε της και ένα περιοδικό μόδας και μπορεί να επέλθει η προσδοκώμενη εξοικείωση Gucci-μανούλας!

 

Για εσάς τώρα… κάποια πράγματα παραμένουν τα ίδια! Το λευκό φόρεμα παίρνει τη θέση του μαύρου χειμερινού μικρού φορέματος! Η γραμμή στράπλες είναι κολακευτική για όλους σχεδόν του σωματότυπους, ακόμη και για τις κυρίες με μπρατσάκια για τσίμπημα, αφού με ένα μπολερό κρύβετε την ατέλειά σας, ενώ έχετε το ελκυστικό μπούστο, που χαρίζει το κόψιμο του συγκεκριμένου φορέματος. Αν πάλι ο Πανάγαθος, το προφιτερόλ και το καταραμένο DNA σας έδωσαν extra πόντους στην περιφέρεια, μπορείτε να επιλέξετε εβαζέ γραμμή, που περίτεχνα δε φανερώνει τις προθέσεις του κάτω μέρους του σώματος σας να εξαπλωθεί σε όλο το συμπαντικό εμβαδόν. Το χτένισμα πρέπει οπωσδήποτε να αφήνει ακάλυπτους τους ώμους και την πλατή. Τα σκουλαρίκια είναι το κόσμημα, που αρμόζει ή ένα βραχιόλι ψηλά στο μπράτσο. Και αφήστε τους καταλαλητές, να λένε!

 

«Βάλε το καπέλο σου/τα γυαλιά ηλίου σου!» (εαρινή/καλοκαιρινή εκδοχή)

ή

«Βάλε το σκουφί σου/τα γάντια σου/το κασκόλ σου!» (χειμερινή εκδοχή)

Η προρρηθείσα φράση χρησιμοποιείται πιο πολύ βάζοντας το ρήμα σε παρελθοντικό χρόνο… δηλονότι «να έβαζες». Συνήθως, αυτά τα λόγια ειπώνονται από τα μητρικά χείλη, ενώ εσύ οικουρείς με ηλίαση ή βαριά αρρώστια στο κρεβάτι του πόνου (αναλόγως την εποχή και το τι ξέχασες να φορέσεις, ενώ η γλυκιά μανούλα, που όπως είπαμε «ξέρει!», σε ψέλνει). Ενδεχομένως, να μην ταιριάζει με το υπόλοιπο σύνολο, να κοτσάρεις το καπέλο. Πιθανότατα, τα γάντια να θεωρηθούν υπερβολή για το look σου. Εσύ, όμως, πρέπει να τα βάλεις, γιατί θα πάθεις και θα μάθεις και ενώ το γνωρίζεις εσύ και η μαμά σου και όλος ο κόσμος πως θα σε γιατροπορέψει, θα σου πει: «’Αμα αρρωστήσεις, μη ζητήσεις τη μάνα!».

 

Η αλήθεια είναι πως καλό είναι να την ακούσετε τη μανούλα! Μπορεί να έχει δίκιο. Αφήστε που τα συγκεκριμένα αξεσουάρ μπορούν να προσθέσουν πόντους στιλ και κομψότητας. Φτάνει να επιλεχθούν προσεκτικά και να σας ταιριάζουν!

 

ή

Είναι γνωστό της πάσης ότι η μητέρα παθαίνει τον πρώτο νευρικό κλονισμό, όταν δεν έχει πια τον έλεγχο στην κάρα του παιδιού της. Εν τω μεταξύ, οποιαδήποτε κουπ επιλέξεις για τα μαλλάκια σου, η κατάληξη θα είναι η ίδια… θα έχει τις ενστάσεις της… εν ολίγοις, παρ’ το αυγό και κούρευτο! Αμά τα αφήσεις μακριά, θα σου λέει ότι θα αδυνατίσει η τρίχα και ότι θα μείνεις κουρούπα. Άμα τα κόψεις, θα σου λέει πως είναι υπερβολικό το χτένισμα, αλλά εκείνη δεν είναι υπερβολική, που έχει κάνει την τρίχα-τριχιά. Η δικιά μου είχε ξεθάψει όλη την Σοβιετική Ιατρική εγκυκλοπαίδεια για να βρει ένα απτό επιχέιρημα, ώστε να μη βάφω τα μαλλιά μου και άλλα τέτοια όμορφα, που τα διηγούμαστε στα οικογενειακά τραπέζια και χωνεύεται πιο εύκολα η γαρδούμπα.

 

Προς αποφυγή ολοκληρωτικού λαλήματος, απλώς κάνετε αυτό που εσείς πιστεύετε ότι σας πηγαίνει και σας φέρνει. Εξηγείστε την κοσμοθεωρία σας περί κόμης και μαλακτικής στον κομμωτή σας και βρείτε μία λύση, που να μη δυσχεραίνει την καθημερινότητά σας. Προτιμήστε να μην αλλάζετε συχνά κομμωτή για ευνόητους λόγους. Σε περίπτωση που θέλετε να προχωρήσετε σε μία κοσμοϊστορική αλλαγή, συζητήστε το με τον ειδήμονα των μαλλιών, αφού πρώτα τον έχετε βάλει να ορκιστεί στο Vidal Sassoon και τον Τρύφωνα Σαμαρά ότι δε θα ξεδιπλώσει όλο το ταλέντο του πάνω σας!

 

Σε τελική ανάλυση, όταν η νύχτα προχωρά μας συλλογίζεται η ΜΑΝΑ (και τη μέρα, βέβαια, και το μεσημέρι, και το απόγευμα!), μόλις εμάς σκεφτεί (τον έρμο τον απόγονο) παραλογίζεται… υποκλίνομαι στο δαιμόνιο της θεϊκής οντότητας της Ελληνίδας μάνας!

 

 

Υ.Γ. πρώτον: Όλες οι μάνες έχουν συνάψει κάποια κρυφή οικονομικής υφής συμφωνία με την Palco προς προώθηση της λευκής φανέλας ή η εμμονή με το αν φοράμε φανελάκι εντοπίζεται σε κάποιον άλλον παραλογισμό του μητρικού ενστίκτου, πάλι;

 

Υ.Γ δεύτερον:  Και ενώ κάθεσαι στο τραπέζι να φας… τσουπ(!) έρχεται από πάνω σου… πας να φας τη σαλάτα, σου λέει : «Το φαί σου, όμως, δεν το τρως!». Πας να φας το φαί σου, σου λέει: «Τη σαλάτα σου, δεν την τρως!». Πας να φας τη σαλάτα σε μία ύστατη προσπάθεια να ικανοποιήσεις την ανάγκη της να τα φας όλα συγχρόνως, σου λέει: «Το ψωμί σου, δεν το τρως!». Σε εκείνη τη φάση, παίρνεις το μπουφάν σου και πας να φας έξω, πάρεξ αν έχεις και άλλες αντοχές και έχεις πάρει τέσσερα πιρούνια παλεύοντας με το φαγητό, το χρόνο και τη μανούλα σου!

 

Υ.Γ. τρίτον: Highlight μαμαδίστικης συμπεριφοράς: Το σταύρωμα μαζί με το μουρμούρισμα κάποιας προσευχής, καθώς φεύγεις!

 

Υ.Γ. τέταρτον: Χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου αλλά και τις γιάγιαδες!

 
 

Αρχείο

Δημοφιλή

Βέρα Φραντζή

Η Βέρα Φραντζή από το 1986 και ύστερα άρχισε να ντύνεται…! Διαπίστωσε στη συνέχεια πως και άλλοι άνθρωποι το κάνουν αυτό... όχι όμως με τόση επιτυχία! What a disaster…!