Η πασαμία... ουκ ολίγη για street fashion!
23.11.2011 - 11:32:48 AM 
Το internet λειτουργεί όπως το έλκος στο στομάχι... έχει τάσεις επέκτασης σε όλα τα όργανα της κοιλιακής χώρας με όλες τις συνακόλουθες επιπτώσεις στην υγεία του ασθενούς. Έτσι, βρέθηκα από μία φωτογραφία σε ένα διαδικτυακό site για τη μόδα του δρόμου στα 2009 σαν αβαθή και μικρή εξέλκωση, να φιγουράρω ωσάν hot spot στην γκουγκλαρισμένη αναζήτηση της λέξης «street fashion» σαν πληγή του βλεννογόνου του δωδεκαδακτύλου και να αντιπροσωπεύω το ελληνικό πατροπαράδοτο fashion sense ανάμεσα στις manga Κορεάτισσες και τις proho Σουηδέζες προκαλώντας γαστρορραγία στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα μου. Επικίνδυνο και ωραίο το ιντερνετικό τερτίπι!
 
«Ορμώμενη» από τις περιπλανήσεις του ιντερνετικού φαγεδαινισμού, θα εκθέσω τα σχετικά με το street fashion, το οποίο ξεκίνησε ως χόμπι κάποιων τρελαμένων με τη μόδα και σήμερα κατοικοεδρεύει στις πρώτες θέσεις των site με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα! Και όχι άδικα, αφού προκαλεί συρροή εμπνευσμένων συνόλων από βαθυστόχαστη ανακύκλωση παλιών και νέων κομματιών της γκαρνταρόμπας μας χωρίς περαιτέρω χρέωση στο ετήσιο budget για ρουχισμό. Διάλεξα κάποια, που μου κάνανε κλικ και ορίστε τα μαγειρέματα...
 
‘Οταν το gothic style παντρεύεται με το καλαίσθητο παριζιάνικο στοιχείο, κυοφορείται το αψεγάδιαστο look και γεννιέται η απαράμιλλη κάλλους εμφάνιση. Η κοκκινομάλλα της φώτο αποδεικνύει πως τα «καλά» μας ρούχα μπορούν να φορεθούν και τις πρωινές ώρες χωρίς να δείχνουν υπερβολικά και εκτός τόπου και χρόνου. Το χαμηλό φλατ μποτίνι είναι η δίοδος για την ομαλή μεταβίβαση από το βραδυνή ενδυματολογική επιλογή στο look «πουρνό-πουρνό θα ντυθώ και θα βγω». Το μακρύ παντατίφ μπορεί να εκλείψει για μεγαλύτερο ποσοστό προσβασιμότητας από το νυχτερινό ρουχιακό ντελίριο στο καθημερινό εργασιακό ενδυματολογικό σύνολο. Το ματ καλσόν θεωρείται επιπλέον στοιχείο ενδυματολογικής ρουτίνας. Μη φοβηθείτε... απλά, φορέστε το!
 
 
Καλώς το αγόρι το όμορφο, καλώς το αγόρι το καλό! Το καμαρωτό boy της φώτο αποτελεί την οπτική απεικόνιση των ντοκουμέντων του «τι δεν πρέπει να φορέσει ο αγαπημένος σας», όποιο και αν είναι το έτος της γέννησής του, είτε μας το πλασάρουν ως μοδάτο είτε όχι! Καλό το πλεκτό, το γραβατικό και το υποκάμισο! Αλλά η φόρμα αλερκίνου και το παντόφλι loafer, πρέπει να το αντικρύζει το οπτικό μου πεδίο και μα μη μου γυρνάει ανάποδα ο αμφιβληστροειδής μου;! Και ειλικρινά... τη χρησιμότητα της φόρμας αυτής του συρμού δεν την κατανόησα ποτέ η βαριόμοιρη! Και ούτε βρίσκω το χαιράμενο και ευτυχισμένο πρόσωπο του εικονιζόμενου... εχέφρων γκριμάτσα! Η ενδυματολογική επιλογή μπορεί να εξηγηθεί μόνο με ένα γνωστικό τρόπο... αμνήμων ο νεαρός ανήρ της φώτο βγήκε για γαριδάκια και το «Τηλέραμα» και τον έπιασε ο φωτογράφος πάνω στις χαλαρές στιγμές του ή η δουλεία σε θίασο περιπλανώμενου τσίρκου επηρεάζει τόσο την ψυχοσύνθεση του εργαζόμενου. (Τι να κρύβεται, άραγες, στο κουκούλι ανάμεσα στους μηρούς;!)
 
 
Το ανέμελο boho κορίτσι, που ξέμεινε από την εποχή των χίπις και μεταλλάχτηκε σε σύγχρονο κοράσιο αστικής οικογένειας και ύφους, φόρεσε τα ετερόκλητα υφάσματα και ό,τι είχε ξεμείνει εις τον χρονοντούλαπο της μάνας και βγήκε εις την πλατεία την κυκλική τη ροτόντα και υψίκορμη και καμαρωτή περνούσε τα ακροδάχτυλα της από την βελούδινη κόμη... και αυτό το αγέρι τα άφησε συμμίγδην τα παραγόμενα εκ τριχοφόρων αγγείων κατσόμαλλα! Επικροτώ το στιλ, γιατί είναι λίγο απ’όλα και μου θυμίζει το εδώδιμο σουβλάκι το λαοφίλητο. Τα ετερόκλητα υφάσματα συνδιάζονται σε μία πανδαισία απλότητας και ιδιαίτερου γούστου, που οδηγεί σε υμνωδίες προς την εικονιζόμενη εστέτ. Αντιγράψτε!
 
 
Ανέβασα αυτή τη φωτογραφία μόνο για το καλσόν! Είναι όσο «περιθωριακό» χρειάζεται το υπόλοιπο μουντό χρωματικά σύνολο και σου τραβάει την προσοχή συνδιασμένο με τα γοβάκια της πριγκήπισσας Χιονάτης. Το πλούσιο φουλάρι προσδίσει τον όγκο, που έχει ανάγκη το look εις τα άνω και η περικαλλής δεσποινίδα νεανίζει με εγκράτεια με όλες ετούτες τις άπροσμενες φλουό αποχρώσεις μέσα στο κρύο και το αγιάζι. Θα μπορούσε κάποιος να πει πως «κότσαρε και το ψάθινο το τσαντικό και μου βγήκε», αλλά παραδόξως εναρμονίζεται τέλεια... ούτε εγώ δε θα μπορούσα να το σκεφτώ! Με εξέπληξε αυτή η καστανομαλλούσα κόρη!
 
Και επειδή πήξαμε στην θεωρία, η τεχνοκράτισσα Βέρα θα σας οδηγήσει σε στιλιστικούς δρόμους απάτητους λίαν συντόμως! Γιατί η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι πιστή, αλλά και να φαίνεται... έτσι η Βέρα η Φραντζή δε γίνεται μόνο να αναλύει τη μόδα, αλλά και να είναι η ίδια «μόδα»... αναμένετε!
 
 
Υ.Γ. πρώτον: 
Οι πυτζάμες                         
Όλες μου οι φόρμες και όλα τα πασούμια
βλέπω σαν αδέρφια μου κι όλα τ’αγαπώ!
Όλα τους μου δίνουν την στοργή την ίδια,
κι όλα τους μου ψάλλουνε τον αυτό σκοπό!
Ύπνου, κούρασης ή φασίνας είναι μαρτυρία
Της ζωής μας όλα τους ζωντανή ιστορία!
 
Με φανερό λεκέ κάτιτί μου λένε,
Και μου ψιθυρίζουνε κάτι στην ψυχή
Πως και πάλι έφαγα δίχως να προσέχω
Και το Ace Gentile θα με βγάλει καθαρή!
Απ’όλα όμως τα άνετα τα ρούχα και από κάθε φούτερ και μακό
σ’αγαπώ βαθύτερα σένα, σετ πυτζάμα και θα σου το πω!
 
Έπειτα απ΄το μπεμπιλίνο μου σένα πρώτη φορώ,
πρώτη με έντυσες βράδυ εως πρωί,
πάντα την αγκάλη σου επετούσα να βρω
και μαζί σου πέρασα όλη την εξεταστική!
Ξέρεις κάθε πόνο μου, σκέψη, πόθο, στίχο
σ’όλα τα τραγούδια μου κράτησες τον ήχο.
 
Αχ, πυτζάμα, πυτζαμάκι τώρα τον συνταξιούχο πατέρα ξεκουράζεις μόνο
και εγώ σε νιώθω στα στήθια μου σε αργίες με τέτοιο σεβασμό,
που με κάποια ευλάβεια σε φορώ
και να σε αγγίξω πάνω μου τώρα δεν τολμώ!
γιατί στο συρτάρι μέσα, σαν σε κοιτάζω,
σαν την Ντονατέλλα Βερσάτζε σε δοξάζω!
 
(Ελπίζω να μην τρίζουν τα κόκκαλα του ποιητή Γεώργιου Στρατήγη, που παράφρασα το ποίημά του «Η Πολυθρόνα!», αλλά έπρεπε να δώσω φόρο τιμής κάποια στιγμή στην βαμβακερή αγκαλιά της πυτζαμούλας! Love It!)
 
Y.Γ. δεύτερον: Aυτός ο άνθρωπος, αυτός, που περπατάει πάντα σκυφτός και ήταν ο άλλος της εαυτός της αείμνηστης Σακελλαρίου υποδηλώνει πως ήταν ταυτόσημος με εκείνη, αλλά εκείνη φόρεσε κηδεμόνα και έλυσε το πρόβλημα της σκωλίωσης;!
 
Y.Γ. τρίτον: To βλέπω... θα με κυνηγάνε οι αείμνηστοι, που μας άφησαν χρόνους στου παράδεισου την πόρτα, εκεί ακριβώς που ξεφύτρωσαν δύο χόρτα με τόση ασυδοσία που έδειξα και σε αυτό το κείμενο!
 
 
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Πες του... τι να το κάνω το παλτό στην έρημο;! (part one)
› 
Αξε(σε)σουάρ για δολοφόνους
› 
Μεθεόρτια μόδας vol. 1
› 
Αν ήμουν άντρας…
› 
Ουσίες και οινοπνεύματα
© ΙΣΤΟΣ 2024
Βέρα Φραντζή
Η Βέρα Φραντζή από το 1986 και ύστερα άρχισε να ντύνεται…! Διαπίστωσε στη συνέχεια πως και άλλοι άνθρωποι το κάνουν αυτό... όχι όμως με τόση επιτυχία! What a disaster…!
« Bloggers