(Άργησα, αλλά τον βρήκα πάλι τον τίτλο το βαρύγδουπο τον σένιο! Και τώρα που βαυκάλισα τον εαυτό μου με απατηλές, ονειροπόλες κοινοποιήσεις στο ιντερνετικό τεφτέρι του Λευτέρη, Λευτέρη, Λευτέρη, ας πάμε στο προκείμενο το καυστικά σχολιασμένο από το μικρό ταλαιπωρημένο κοράσιο με την τραυματισμένη νεφραμιά... αυτός είναι ο νέος μου προσδιορισμός από τότε που επισκέφτηκα τον ορθοπεδικό, που γράφεται με «ε» και ουχί με «αι», καλοί μου ταμπελατζήδες!)
Μας σούρουν τα μύρια όσα για τον τρόπο που τρώμε το ποπ-κορν, για τον τρόπο που μασάμε τη τσιχλόφουσκα με γέμιση αγριοκέρασο, για τον τρόπο που βαφόμαστε, ντυνόμαστε, περπατάμε, κοιτάμε, αναπνέουμε, βεντουζονόμαστε πάνω μας... και φυσικά, τα παπούτσια που επιλέγουμε να φορέσουμε, δεν θα ξέφευγαν από τον κανόνα αυτόν!
 |
Οι μπότες Ugg
Αν και τις μισώ, γιατί είναι σαν τυρόπιττα χωριάτικη που έχει πατήσει γοργοπόδαρο καγκουρό σε κάποιο χλοερό λιβάδι της Αυστραλίας, οι συγκεκριμένες μπότες έχουν φορεθεί από χιλιάδες γυναίκες διαφόρων ηλικιών και διακρίνονται για την ζεστασιά και την ανέση που προσφέρουν στο βάδισμα. Πρώτη διδάξασα η Kate Moss, που στο τέλος μόνο με παρεό και μπικίνι δεν τις έχει συνδυάσει, έχει κάνει όλο το γυναικείο πληθυσμό να περπατάει με ετούτο το ξακουστό αυστραλέζικο brand στα κάτω άκρα από το πρωί εως τα βαθειά μεσάνυχτα (λέω για εκείνα τα βράδια, που ψάχνεις απεγνωσμένα για περίπτερο ανοιχτό, γιατί σε έχει πιάσει υπογλυκαιμία και θες να φας ολάκερη την παραγωγή σοκολατούχων προϊόντων της χώρας, να λουστείς με σοκολάτα γάλακτος και να κυλιέσαι μέσα σε ζάχαρη άχνη και σιρόπι καραμέλας μέχρι το σάκχαρό σου να φτάσει το πέντε!). Στους άντρες, όμως ω ρε, δεν αρέσουν καθόλου... μα καθόλου, γιατί τα πόδια και τα πέλματα τους ηδονίζουν με έναν ιδιαίτερα πορνοδιαστροφικό τρόπο και το να κρύβουμε τους λεπτεπίλεπτους αστραγάλους μας όπως τη βαρελίσια φέτα κάτω από δέκα στρώσεις ξεροψημένης σφολιάτας (συνεχίζοντας την παρομοίωση με το αλμυρό εδώδιμο φαγητό χειροποίητο και μη) δεν είναι και το καλύτερό τους. Έτσι, μάχονται ενάντια σε οποιοδήποτε πατούμενο-πατατούκα και προσεύχονται να έρθει το καλοκαίρι για να φορέσουμε καμιά peep-toe.
 |
Οι χριστιανικές μπαλαρίνες
Το χαμηλό φλατ υπόδημα μετά από ένα δυνατό come-back το 2000 περίπου σέρνεται σαν την ίωση κοξάκι στους δρόμους από τότε και έπειτα καλύπτοντας θηλυκά πόδια. Και αυτό το παπούτσι άνετο και σχετικά κομψό αποτελεί την καθημερινή λύση για να μη γυρίσεις και θες να κόψεις τα πόδια σου από το μηρό μετά το πέρας μιας κουραστικής μέρας. Το αντίθετο φύλο, όμως, δεν ενστερνίζεται αυτή την επιλογή μας και τις ψιλο-σιχαίνεται όχι τόσο σφοδρά όσο τις προαναφερθείσες μπότες, αλλά όσο ας πούμε τον Νικοπολίδη, που μοιάζει με τον διάσημο ξένο αστέρα και έχει και όμορφη κορμοστασιά και ήταν και καλός τερματοφύλακας και όλες οι γυναίκες παραληρούν μπροστά του και η εικόνα του δεν αμαυρώνεται στις σκέψεις των γυναικών αν και έχει μεταγραφεί εναλλάξ στις αντίπαλες ελληνικές ομάδες... ΑΑΑΑ... ΤΟΣΟ ΤΙΣ ΣΙΧΑΙΝΟΝΤΑΙ!!! Απλά, δεν είναι τόσο σέξι και τους χαλάμε την ιδανική εικόνα, που έχουν για τα γυναικεία πόδια για ακόμη μια φορά, αλλά εμάς πολύ μας έχουν βολέψει με κολάν, τζιν, φούστες και τις αγοράζουμε κατά συρροήν. Βέβαια, εκεί που κάνουμε χειρότερα τα πράγματα είναι όταν διαλέγουμε να επενδύσουμε σε μπαλαρίνα- έργο ακαλαίσθητου δημιουργού, το οποίο μεταφράζεται σε μπαλαρίνα που έχει πάνω ότι μπορείς να σκεφτείς μία μέρα ανιαρή κοιτώντας το ταβάνι... μπιχλιμπίδια, τσουφλούκια, άκια, σάκια και το κακό συναπάντημα, που αείποτε καταλήγει στο υποκοριτσικό –άκι και κάνει την μπισκοτολιχουδιά, εμετικό διακοσμητικό τερατούργημα για τον άνδρα! Παλιμπαιδιστήκαμε, πάλι!
 |
Τα design υποδήματά μας
Είναι τα παπούτσια, που αγοράζουμε καθαρά και ξάστερα για εμάς. Είναι περίεργα και εξωπραγματικά και μας άρεσαν από την πρώτη στιγμή, που τα αντικρύσαμε. Εκεινού; Δε θέλει ρώτημα, απλώς παρατήρησε διακριτικά πως τα κοιτάζει κάθε φορά, που τα φοράς. Δεν γνωρίζει ούτε καν, αν τα μισεί ή λιτά δεν του αρέσουν... δεν τα καταλαβαίνει! Νομίζει ότι είναι ένα σουρεάλ στοιχειό, το οποίο είναι κάτι εφήμερο σαν ένας έρωτας του καλοκαιριού και θα προσπεράσει τα κάτω άκρα σου γοργά αφήνοντας μονάχα μια κακή ανάμνηση. Θεωρεί πως είναι κάτι σαν ορθοπεδική συμβουλη για μυο-χαλαρωτικό περπατημα ή απολεπιστικό πατούσας και γι’αυτό τα φοράς. Αν δεν δει, όμως, αποτέλεσμα στο λειασμένο πέλμα, θα καταλάβει το δόλιο παιχνίδι μόδας, που έχεις σκαρώσει έντεχνα, θα σε ρωτήσει ποιός ο λόγος και η βαθύτερη αιτία, που τα φοράς και τι να απαντήσεις; Ό,τι σου αρέσουν... δεν θα σε πιστέψει!
Αναμένετε συνέχεια με τα παπούτσια, που λατρεύουν. Παραδόξως, υπάρχουν και αυτά!
Υ.Γ. πρώτον:
Δεδομένο: γιουβαρλάκια σε επικίνδυνο τάπερ στη δουλειά...
- «Ναι... έχω ένα πλάνο, αλλά είναι αυγοκομμένο!»
Συμπέρασμα: Ποτέ μην μπλέκεις την ικανοποίηση, κορεσμό από λιπαρό έδεσμα με τα έγγραφα του γραφείου... ο υπολογισμός του budget θα καταλήξει πολίτικη συνταγή!
Υ.Γ. δεύτερον: Όποια μεταλλική επιφάνεια ακουμπάω τώρα τελευταία, με χτυπάει το ρεύμα. Εγώ πια δεν είμαι θνητό κοράσιο, αλλά γυναίκα-ΔΕΗ ΓΕΝΟΠ, γυναίκα- ηλεκτρόνιο... ποτέ νετρόνιο!
Υ.Γ. τρίτον: Let it snow!!! (φτάνει να έχουμε άδεια!)
