Κυριακάτικο ξύπνημα
22.3.2009 - 10:09:05 PM
Συνηθίζω τις Κυριακές να πηγαίνω σε μια δουλειά γύρω στις 8:30 το πρωί στη Μιχαλακοπούλου. Βλέπω συχνά περνώντας τα κορίτσια έξω από τα στριπτηζάδικα του δρόμου, να έχουν σχολάσει και να περιμένουνε τους αγαπητικούς τους ή να τις περιμένουνε αυτοί, όλο γέλιο και χαρά (εμ βέβαια, αυτές που δεν είναι χαρούμενες δεν τις αφήνουνε να ξεμυτήσουν...)
Δεν μου κάνει εντύπωση που σχολάνε τέτοια ώρα. Όπως δεν μου κάνει πια εντύπωση όταν περνάω στις 8 το πρωί του Σαββάτου από την οδό Αμερικής και βλέπω αυτοκίνητα παντού, βλοσυρούς παρκαδόρους και θαμώνες να βγαίνουν από το κλαμπ παραπατώντας (για να μπουν στα αυτοκίνητα και να οδηγήσουν όπως μπορούν ίσαμε το μέρος όπου θα καταρρεύσουν...)
Δεν έχω πια σχέση με τη νύχτα, και δεν μου λείπει καθόλου. Θα έλεγα ότι ενίοτε με ενοχλεί κιόλας, όπως καμιά φορά που πηγαίνω πριν τις 8 στη λαϊκή της Καλλιδρομίου το Σάββατο και βλέπω απελπισμένες πόρνες να κάνουνε ακόμα πιάτσα στη Σόλωνος ή ταλαιπωρημένα πρεζάκια στη Ζωοδόχου Πηγής να αποσύρονται πριν τα δει το φως του ήλιου και τα λειώσει.
Δεν μου λείπει η νύχτα, ούτε η παλιά ούτε η καινούργια. Θυμάμαι τι έγραφε το μπλουζάκι που φορούσε ο Michael Hutchence λίγο πριν κρεμαστεί: Been there, done that.
