Αυτή την Κυριακή η
Καθημερινή έδωσε σε σιντί τον «Μορμόλη». Ελαφρώς σαχλός και αυτός, αλλά όχι όσο η «Λιλιπούπολη», και πάντως όχι τόσο προσβλητικός της προσωπικότητας και της ευφυίας των παιδιών.
Αναλογίστηκα ότι καλά κάνει η εφημερίδα και δίνει αυτά τα σιντί, αφού αποφάσισε να κάνει συλλογή με παιδικά έργα.
Αυτά έχουμε, αυτά δίνει. Δεν μπορεί να δώσει κάτι που δεν υπάρχει. Θα μπορούσε ίσως να ψάξει περισσότερο και να βρει κάποια λιγότερο γνωστά, ονομαστά, μουράτα, γκλαμουράτα και δεν συμμαζεύεται σιντί, αλλά δεν πρέπει να έχουμε και μεγάλες απαιτήσεις από τις εφημερίδες. Και όταν περιμένεις κάτι από κάποιον που δεν μπορεί να σου το δώσει, τότε
εσύ είσαι λάθος.
Κατέληξα ότι το κοινό στοιχείο των αποτυχημένων προσπαθειών είναι ότι οι άνθρωποι που τις κάνουνε
δεν έχουν παιδιά. Βἐβαια, το να έχεις παιδιά δεν εγγυάται την επιτυχία (βλέπε τα
Τραγούδια του νέου πατέρα του Μαρκόπουλου) αλλά τουλάχιστον η αποτυχία είναι άλλου είδους.
Εν κατακλείδι: Όποιος θέλει, ας πάει στα δισκάδικα να το ψάξει το θέμα μόνος του. Και μετά να μας πει τι έμαθε. Το είχε κάνει προ καιρού η Χάρη Ποντίδα στα
Νέα (
εδώ κι
εδώ), και ήταν πολύ καλή.
