Ζε σουί συγκλονιζέ
21.3.2010 - 11:23:59 AM 
Περιδιαβάζοντας στο διαδίκτυο, έπεσα επάνω στην εξής συγκλονιστική είδηση


"Για την εθνική επέτειο,
σας παρουσιάζω σήμερα
μια σειρά ακυκλοφόρητων τραγουδιών μου,
σε ρίμα: «ΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ».



ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ «ΚΑΤΙ».


Εδώ που λες, ήτανε κάποτε μια χώρα,
Με όνειρα χίλια, ζωντανά και οπωροφόρα,
Με αληθινούς ιππότες και άγιους στρατηλάτες,
Και ξακουσμένους Διγενήδες Απελάτες!
Κλείνω το βιβλίο, πέφτω στο κρεβάτι,
Ήταν η ζωή μου, παραλίγο Κάτι.... 

Εδώ που λες, άνθιζαν κάποτε κουβέντες,
που τις τυλίγανε ο μαΐστρος κι ο πουνέντες,
Και τις ξαπόστελναν ψηλά στα πέρα ουράνια,
Λογοδοσμένες με μαγιάτικα στεφάνια..
Κλείνω το βιβλίο, πέφτω στο κρεβάτι,
Όλα εδώ μέσα, μαρτυράνε Κάτι..

Εδώ που λες, φώτιζε κάποτε ένας λύχνος,
Μια περιπέτεια που άφησε άγιο ίχνος,
Που ζωγραφίστηκε σε μύρια παλικάρια,
Και που δε χώρεσε ποτέ της στα συρτάρια..
Κλείνω το βιβλίο, πέφτω στο κρεβάτι,
Δεν τελειώνουν όλα, αν υπάρχει Κάτι..

Εδώ που λες, κάποτε θάρθει ένας κόσμος,
Δυο λόγια έρωτας κι ένα κλαδάκι δυόσμος,
Και σαν προβάλει απ την αρχή, όλη την ταινία,
όλες οι τύψεις θα καθίσουν στα θρανία..
Κλείνω το βιβλίο, πέφτω στο κρεβάτι,
Όλα, μέρα-νύχτα, περιμένουν Κάτι..

Εδώ που λες, θ' ανοίξει κάποτε η πόρτα,
Πελεκημένη από μαστόρια σαν και πρώτα,
Αυτή που βγάζει στο δωμάτιο το μεγάλο,
Εδώ που λες, θα γίνει ΑΥΤΟ, και τίποτ' άλλο!
Κλείνω το βιβλίο, φεύγω απ το κρεβάτι,
για να ξημερώσει, το Μεγάλο Κάτι!

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΣ 

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΑΥΡΙΑΝΟ "ΑΡΘΡΟ"



Είναι, νομίζετε, τυχαίο, ότι έσπασαν τη σιωπή τους ταυτόχρονα ο Δημήτρης Ιατρόπουλος και ο Κώστας Πρέκας;

Το συμπέρασμα, για εμένα, είναι ένα: πόσο μου λείπει ο Γιώργος Μητσικώστας...


YΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Επίσης δεν θεωρώ τυχαίο το γεγονός ότι σήμερα, 21 Μαρτίου, Εαρινή Ισημερία, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, η Τζούλια εξέδωσε γραπτή ανακοίνωση προς τα ΜΜΕ. Αυτά περί «συμπτώσεων» να πάτε να τα πείτε αλλού, στον Χαρδαβέλλα ας πούμε.



 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Τζούλια 2 Μαύροι
› 
Το σουτιέν της Ιουλίτας
› 
Όταν η Τζούλια ήταν μελαχρινή
› 
Η Τζούλια κι εγώ
› 
Γιατί θα μας πάρουν με τις πέτρες
© ΙΣΤΟΣ 2024
Γιάννης Βαρβάκης
Γεννήθηκε ως Ιωάννης Λεοντίδης στα Ψαρά γύρω στα 1745. Πέθανε στη Ζάκυνθο στα 1825. Έκτοτε, επιστρέφει όποτε το εθνικό συμφέρον το επιτάσσει.
« Bloggers