Ο πιο λαμπερός μήνας της χρονιάς ο Δεκέμβρης, γεμάτος γιορτές, ευχές και ευωδίες, φέτος μας βρίσκει μουδιασμένους, πλημμυρισμένους αρνητικά αισθήματα. Η ψευτοευδαιμονία των τελευταίων χρόνων άλλαξε τις προτεραιότητες μας. Ξεχάσαμε να εκτιμούμε τις απλές ομορφιές της ζωής, ξεχάσαμε να ονειρευόμαστε. Η ανασφάλεια που νοιώθουμε μας σπρώχνει να κλειστούμε όλο και περισσότερο στο καβούκι μας, κάποιοι κλείσαμε αυτιά και μάτια, κατάπιαμε την λαλιά μας. Φοβόμαστε να επικοινωνήσουμε με τον διπλανό μας, να δώσουμε και να πάρουμε αγάπη.

 

Ωστόσο ο Δεκέμβρης παραμένει ο μήνας της γιορτής και της αγάπης και όπως πάντα συνεχίζει να εκπέμπει φώς στις καρδιές μας… Αιώνες τώρα την νύχτα της Παραμονής των Χριστουγέννων κόσμος πολύς ξενυχτά πιστεύοντας ότι «ανοίγουν οι ουρανοί» και πέφτει Θείο Φώς, και τότε γίνεται αληθινή η ευχή του καθενός…

 

Στα γιορτινά τραπέζια αυτών των ημερών οι ξηροί καρποί, τα ρόδια, τα κάστανα έχουν την τιμητική τους. Το ρόδι. καλλιεργήθηκε από τα αρχαία χρόνια σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου. Θεωρείται από τα παλαιότερα καρποφόρα και πιστεύετε ότι προέρχεται από την μακρινή Περσία. Έμβλημα στα Ελευσίνια μυστήρια, στόλιζε τους κίονες στο Ναό του Σολομώντα, και το ένδυμα του ιερέα του έφερνε κεντημένα μοτίβα από ρόδια. Στην Ευρώπη διαδόθηκε δια μέσου των Αράβων. Στην αυλή του Λουδοβίκου του 14^ου ήταν ιδιαίτερα αγαπητό φρούτο. Ήταν και είναι σύμβολο γονιμότητας για πολλούς λαούς, θεωρείται επίσης σύμβολο ευημερίας και αφθονίας γι’ αυτό επικράτησε η παράδοση να το σπάμε στο κατώφλι του σπιτιού τα μεσάνυχτα μόλις αλλάζει ο χρόνος. Πρόσφατα και η ιατρική μας παροτρύνει να καταναλώνουμε ρόδια καθώς ο χυμός του είναι πλούσιος σε αντιοξειδωτικές ουσίες, ευεργετικές για τον οργανισμό, έχει δε ελάχιστες θερμίδες.

 

Τα ρόδια που αγοράζουμε για τα γιορτινά μας τραπέζια επιλέγουμε να έχουν έντονο χρώμα και να μην είναι ελαφριά. Διατηρούνται θαυμάσια στο ψυγείο έως και τρείς μήνες στο χώρο για φρούτα και λαχανικά. Επίσης η σάρκα τους διατηρείται στην κατάψυξη. Χρόνια τώρα στα αγαπημένα μου σπιτικά κεράσματα έχω εντάξει το «ζελέ με ρόδια» γαρνιρισμένα με σαντιγύ, το «λικέρ ρόδι» παραλλαγή της συνταγής λικέρ με βύσσινο. Το Δεκέμβρη, πάντα, δεν λείπει από το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι μας δίπλα από την βασιλόπιττα και ο «ασουρές με ρόδια» - ήταν το αγαπημένο γλυκό του Γιώργου - όπως επίσης συνηθίζω να γαρνίρω το γεμιστό κοτόπουλο ή την γαλοπούλα με ρόδια, ευελπιστώντας να μην λείπει η χαρά και η αφθονία από το σπίτι…

  

1 γαλοπούλα (3-4 κιλά)

2 λεμόνια

1 μεγάλο πορτοκάλι κομμένο σε ροδέλες

1 ποτ. ρύζι

2 ποτήρια από το ζωμό της γαλοπούλας

2 κουτ. σούπ. βούτυρο γάλακτος

1 ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο

50 γραμμ. κουκουνάρια

50 γραμμ. σταφίδες

τα εντόσθια της γαλοπούλας

250 γραμμ. κάστανα, βρασμένα και κομμένα

αλάτι, πιπέρι, κανέλα, ζάχαρη

 

Καθαρίζουμε, καψαλίζουμε και πλένουμε τη γαλοπούλα. Την τοποθετούμε σε ένα μεγάλο ταψί και την περιχύνουμε με το χυμό των λεμονιών. Την πασπαλίζουμε εσωτερικά με αλατοπίπερο. Βάζουμε ροδέλες από πορτοκάλι στο εσωτερικό της γαλοπούλας. Τη σκεπάζουμε με λαδόκολλα και την ψήνουμε στο φούρνο σε μέτρια φωτιά επί 1 ώρα και 30 λεπτά, ενώ κατά διαστήματα την περιχύνουμε με το δικό της ζωμό, που συσσωρεύεται στο ταψί, ώσπου να ροδίσει.

 

Όταν ψηθεί, αδειάζουμε το ζωμό της γαλοπούλας σε μια κατσαρόλα. Εάν είναι λιγότερος από 2 ποτήρια, συμπληρώνουμε με νερό. Κόβουμε σε λεπτές φέτες τα εντόσθια, τα σοτάρουμε με λίγο βούτυρο και τα ρίχνουμε στο ζωμό. Προσθέτουμε τα κουκουνάρια, αφού πρώτα τα ροδίσουμε με λίγο βούτυρο. Ρίχνουμε επίσης τη σταφίδα, τα κάστανα και τον άνηθο. Προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι, κανέλα και ζάχαρη. Πλένουμε με ζεστό νερό το ρύζι και το στραγγίζουμε. Όταν πάρει μερικές βράσεις ο ζωμός, ρυθμίζουμε τη φωτιά στο 1, ρίχνουμε το ρύζι και το ψήνουμε επί 10 λεπτά. Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά.

 

Γεμίζουμε τη γαλοπούλα με το ψημένο ρύζι, την τοποθετούμε σε μια πιατέλα και αδειάζουμε το υπόλοιπο ρύζι γύρω από τη γαλοπούλα. Τη σερβίρουμε ζεστή.

 

400 γραμμ. σιτάρι

400 γραμμ. ζάχαρη

150 γραμμ. ξανθή σταφίδα

50 γραμμ. μαύρη σταφίδα

150 γραμμ. ξερά βερίκοκα

75 γραμμ. καρύδια κομμένα στα τέσσερα

100 γραμμ. ξερά σύκα ψιλοκομμένα

50 γραμμ. φιστίκια Αιγίνης

50 γραμμ. αμύγδαλα αποφλοιωμένα

50 γραμμ. φουντούκια αποφλοιωμένα

50 γραμμ. κουκουνάρια

1 ποτ. κόκκους ροδιού ροδόνερο

 

Βράζουμε το σιτάρι μέχρι να μαλακώσει και να χυλώσει. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και προσθέτουμε τη ζάχαρη, τα βερίκοκα κομμένα στα τέσσερα και τις σταφίδες. Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα κατά διαστήματα, για να μην πιάσει ο πάτος της κατσαρόλας. Αφήνουμε να πάρει αρκετές βράσεις, μέχρι να χυλώσει. Ρίχνουμε τα καρύδια, τα φιστίκια, τα φουντούκια, τα αμύγδαλα, τα κουκουνάρια και τα σύκα. Αφήνουμε να βράσουν 5 λεπτά. Αδειάζουμε τον ασουρέ σε βαθύ μπολ. Όταν κρυώσει, γαρνίρουμε με κόκκους ροδιού και πασπαλίζουμε με ροδόνερο.