Ταξίδι, οδοιπορικό, προσκύνημα είναι για τους Έλληνες η εκδρομή στην Πόλη. Και για τόσους άλλους που γνωρίζουν την ιστορική της διαδρομή, την μοναδικότητα της, καθώς την διασχίζει καταμεσής μια θάλασσα που ξεδιπλώνει την ομορφιά της σε δύο ηπείρους, την Ευρώπη και Ασία.

 

Τα τελευταία χρόνια την επισκέπτομαι διαφορετικές εποχές. Εντυπωσιάζομαι κάθε φορά βλέποντας εργάτες να φυτεύουν εποχιακά άνθη κατά μήκος των λεωφόρων και τριγύρω στις πλατείες. Μικρές πινελιές που ομορφαίνουν, ηρεμούν, ξεκουράζουν. Παράδοση που επί αιώνες ήθελε ανθοστολισμένους τους παλατιανούς κήπους.

 

Αρχές Ιουνίου ένα ολιγοήμερο πέρασμα από την Πόλη βοήθησε να επιστρέψω χαρούμενη και αισιόδοξη. Δεν ήταν μόνο ότι δύο βιβλία μου τα οποία μετέφρασα στα τουρκικά προσεχώς θα κυκλοφορήσουν εκεί. Ήταν κυρίως το κάλεσμα που δέχτηκα από τον διευθυντή του Μουσείου Τόπκαπι να επισκεφτώ την έκθεση «Οι Ρωμιοί ζωγράφοι της Πόλης στο παλάτι Τόπκαπι». Η έκθεση πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχου και του Υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού της Τουρκίας, σε συνεργασία του Διευθυντού του Μουσείου με το Ελληνικό Προξενείο στην Πόλη. Η έκθεση (23.05-30.06.2011) αποτελείτο από 4 ενότητες. Η πρώτη ενότητα ήταν αφιερωμένη στον διάσημο Ρωμιό παλατιανό ζωγράφο τον Κωνσταντίνο Κυζικινό, ο οποίος υπέγραφε στα ελληνικά . Την περίοδο βασιλείας του Σελίμ του Γ’ (1789-1807) εργάζεται ως προσωπικός ζωγράφος του. Ζωγράφισε την ενθρόνιση του στην αυλή του παλατιού, το πορτραίτο του και τα πορτραίτα των Σουλτάνων ως τα τέλη του 18.αιώνα, με ύφος και τεχνική των πορτρετιστών ζωγράφων της Ευρώπης. Επίσης ήταν και αγιογράφος. ΄Εργα του σώζονται στις εκκλησίες της Πόλης. Η δεύτερη ενότητα παρουσίαζε εκκλησιαστικές εικόνες από ναούς της Πόλης και το Πατριαρχείο. Η τρίτη ενότητα είχε πορτρέτα σχολαρχών της Θεολογικής Σχολής . Η τέταρτη ενότητα παρουσίαζε έργα επώνυμων Ρωμιών ζωγράφων του 19. και 20. α.ι. από ιδιωτικές συλλογές.

 

Η πρώτη ιστορική αναγνώριση-παρουσίαση των «Ρωμιών Ζωγράφων» στο μεγαλύτερο και σημαντικότερο Μουσείο της Τουρκίας, πιστεύω ότι αποτελεί τιμητικό γεγονός για τους Ρωμιούς.

 

300 γραμμάρια γαρίδες καθαρισμένες

1 ποτήρι ρύζι (προαιρετικά μπασμάτι)

1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο

2 ποτήρια ζωμός από τις γαρίδες που βράσαμε

½ ποτήρι ελαιόλαδο

1 κουταλάκι γλυκού σαφράνι

αλάτι, πιπέρι

 

Βράζουμε τις γαρίδες, τις σουρώνουμε και τις καθαρίζουμε. Κρατάμε 2 ποτήρια από το ζωμό τους. Πλένουμε σε καυτό νερό 2’ – 3’ το ρύζι. Βάζουμε ½ ποτήρι ελαιόλαδο στην κατσαρόλα, ρίχνουμε το κρεμμύδι και το ροδίζουμε ελαφρά, προσθέτουμε τις γαρίδες, 2 ποτήρια από το ζωμό που κρατήσαμε, το σαφράνι, αλάτι και πιπέρι. Μόλις πάρει 2 – 3 βράσεις ρίχνουμε το ρύζι, κατεβάζουμε στο 1 τη φωτιά και αφήνουμε να ψηθεί 10’. Σηκώνουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά, σκεπάζουμε με πετσέτα. Αφήνουμε να ξεκουραστεί 15’ και σερβίρουμε.

 

½ κιλού βύσσινα καθαρισμένα, πλυμένα και στραγγισμένα

4 ποτήρια νερό

4 φλιτζάνια του καφέ ζάχαρη

2 ξύλα κανέλλας

1 κουταλάκι του γλυκού κόκκοι γλυκάνισου

 

Βράζουμε το νερό με τη ζάχαρη, την κανέλλα και το γλυκάνισο. Προσθέτουμε τα βύσσινα και τα αφήνουμε να κρυώσουν. Αδειάζουμε σε μπολ, τα βάζουμε στο ψυγείο 2 – 3 ώρες και σερβίρουμε.