Από τότε που μετοίκησα στην Αθήνα, στις επισκέψεις σε φιλικά σπίτια κάθε που ζητούσα αντί καφέ τσάι ρωτούσαν αν είμαι γριπιασμένη να μου φτιάξουν τσάι του βουνού. Αν έχετε τσάι κινέζικο ή Κεϋλάνης απαντούσα, τσάι αληθινό, όχι του βουνού και του λόγκου.

 

Πάνε δέκα χρόνια περίπου που οι Αθηναίοι εξοικειώθηκαν κάπως με τις λεπτές γεύσεις και τα αρώματα του απολαυστικού ροφήματος. Όσοι έχουμε εθιστεί κατά κάποιο τρόπο στις απλές και προσιτές μικροχαρές της καθημερινότητας, να ευχηθώ να μην τις στερηθούμε στους χαλεπούς καιρούς.

 

Στην Πόλη από τα τέλη του 19ου αι. υπήρχαν Ρωμιοί εισαγωγείς που διακινούσαν εκλεκτό τσάι της Άπω Ανατολής. Από το 1940 στα παράλια του Πόντου ξεκινάει η καλλιέργειά του ως εναλλακτικό ρόφημα για τις λαϊκές τάξεις στη θέση του καφέ το οποίο ήταν εισαγόμενο προϊόν και έπρεπε να εξοικονομηθεί συνάλλαγμα. Από τότε διαδόθηκε το τσάι στα σπίτια και τα καφενεία δίπλα στο φασκόμηλο και το τίλιο.

 

Άλλωστε και στη Γηραιά Αλβιώνα η τελετουργία του five o’clock - μια ανάπαυλα χαλαρωτικής τόνωσης, με τα διάφορα κέικ, παστάκια, αλμυρά και καναπεδάκια που συνόδευαν το τσάι, καθιερώθηκε την περίοδο της Βασίλισσας Βικτωρίας. Από το 1780 και ένθεν εξελικτικά διαδόθηκε σε πάρα πολλές χώρες.

 

Στην Πόλη ο καφές και το τσάι ήταν απαραίτητη επιλογή για το πρωινό, το απογευματινό κολατσιό, πολλές φορές και για το χειμερινό κυριακάτικο δείπνο, με την οικοδέσποινα το απόγευμα να ανακοινώνει: «το βράδυ θα πιούμε τσάι και από δίπλα κάτι πολύ ελαφρύ, γιατί το μεσημέρι παραφάγαμε». Το «διαιτητικό» δείπνο συνήθως περιείχε πίττες, μπουγατσάκια, φέτες ψωμί με σουτζούκι ή παστουρμά και κασέρι πασπαλισμένες με κόκκινο πιπέρι γκρατιναρισμένες στο φούρνο, αυγά, λουκάνικα βραστά, ποικιλία τυριών και για «χώνεψη» Πολίτικο χαλβά σιμιγδαλένιο ή τηγανίτες με μαρμελάδα και καϊμάκι…

Επηρεασμένη από τις τότε συνήθειες σκέφτηκα να δώσω και αντίστοιχες συνταγές, χειμερινές, απλές και εύγευστες.

 

 

3 πράσα

1 ποτ. γιαούρτι

1 ποτ. ελαιόλαδο

1 ποτ. γάλα

200 γραμμ. φέτα τριμμένη

αλάτι

½ ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο

½ ματσάκι φρέσκο δυόσμο ψιλοκομμένο

1 πακέτο φύλλο παραδοσιακό

1 κρόκο αυγού

 

Καθαρίζουμε, πλένουμε και κόβουμε τα πράσα σε λεπτές ροδέλες. Τα σοτάρουμε με μισό ποτήρι ελαιόλαδο. Προσθέτουμε τη φέτα, μια πρέζα αλάτι, άνηθο και δυόσμο. Σ’ ένα μπολ χτυπάμε το υπόλοιπο λάδι με το γιαούρτι. Βουτυρώνουμε ένα ταψί και τοποθετούμε τα φύλλα, αφού προηγουμένως τα αλείφουμε ένα ένα με το μείγμα του γιαουρτιού. Όταν εξαντλήσουμε τα μισά φύλλα, βάζουμε τη γέμιση και συνεχίζουμε με τα υπόλοιπα φύλλα. Περιχύνουμε την πίτα με γάλα. Περνάμε την επιφάνεια με κρόκο αυγού και ψήνουμε την πρασόπιτα στους 180^ο C μέχρι να ροδίσει.

 

 

1 κιλό φύλλο κρούστας

½ λίτρο γάλα

2 αυγά

½ φλιτζάνι ελαιόλαδο

 

½ κιλό ανθότυρο

½ κιλό φέτα τριμμένη

6 αυγά

1 ματσάκι δυόσμο

λίγο μάραθο

¼ του ποτηριού ελαιόλαδο

 

Σε ένα μπολ χτυπάμε τα αυγά, ρίχνουμε τα υπόλοιπα υλικά και τα ανακατεύουμε καλά.

Λαδώνουμε το ταψί, στρώνουμε 2 φύλλα κρούστας και τα σκεπάζουμε με λίγη γέμιση. Επαναλαμβάνουμε τις στρώσεις μέχρι να εξαντλήσουμε το υλικό μας. Σκεπάζουμε την πίτα με τα δύο τελευταία φύλλα. Χαράζουμε την επιφάνειά της μπακλαβαδωτά. Χτυπάμε ½ λίτρο γάλα, 2 αυγά και ½ φλιτζάνι λάδι. Περιχύνουμε την πίτα και την αφήνουμε 15 λεπτά να απορροφήσει. Βάζουμε το ταψί σε προθερμασμένο φούρνο και αφήνουμε την πίτα στους 200^οC. Μόλις αρχίσει να ροδίζει, χαμηλώνουμε τη φωτιά στους 160^οC και την ψήνουμε άλλα 20-25’, την βγάζουμε από το φούρνο και σερβίρουμε.

 

 

2½ φλιτζ. τσαγ. χοντρό σιμιγδάλι

250 γραμμ. φρέσκο βούτυρο

50 γραμμ. κουκουνάρια

1 φλιτζ. τσαγ. ζάχαρη

4 φλιτζ. τσαγ. γάλα ή νερό

 

Ροδίζουμε τα κουκουνάρια με το μισό βούτυρο. Προσθέτουμε το υπόλοιπο βούτυρο και, όταν λιώσει, ρίχνουμε το σιμιγδάλι. Πάνω σε δυνατή φωτιά (στο 2) ανακατεύουμε συνέχεια με ξύλινη κουτάλα για 15 λεπτά περίπου, προσέχοντας να μείνει άσπρο το σιμιγδάλι. Σε μια κατσαρόλα έχουμε τη ζάχαρη λιωμένη σε καυτό γάλα ή νερό. Το ρίχνουμε μέσα στο σιμιγδάλι και ανακατεύουμε συνέχεια. Επειδή το μείγμα φουσκώνει, αποσύρουμε την κατσαρόλα για 1 λεπτό και ύστερα την ξαναβάζουμε στη φωτιά. Αυτή η κίνηση συνεχίζεται για 10 λεπτά περίπου, μέχρι το σιμιγδάλι να απορροφήσει όλο το γάλα και να στεγνώσει. Συνεχίζουμε να ανακατεύουμε το χαλβά, ενώ έχουμε κατεβάσει τη θερμοκρασία στο μισό βαθμό. Όταν το σιμιγδάλι γίνει μια μπάλα γύρω από το κουτάλι, κατεβάζουμε την κατσαρόλα από την φωτιά και τη σκεπάζουμε με μια πετσέτα. Κλείνουμε το καπάκι και περιμένουμε για 1 ώρα, μέχρι να τραβήξει τελείως. Στη συνέχεια, με ένα πιρούνι αρχίζουμε να θρυμματίζουμε τα χαλβά, για να γίνει σπυρωτός, αφράτος και ανάλαφρος. Τον αδειάζουμε σε μια φόρμα και τον αναποδογυρίζουμε σε μια μεγάλη πιατέλα. Αν θέλουμε, μπορούμε να τον γαρνίρουμε με φιστίκια Αιγίνης ή με αμύγδαλα.