Λέγεται και βατραχόψαρο και φλάσκα, ήταν γνωστό και στους αρχαίους, ο Αριστοτέλης το αναφέρει ως βάτραχος ο αλιεύς.
Μήκος: 0,50 ώς 1,50, σχεδόν το μισό μάκρος πιάνει το στόμα του.
Χρώμα: ράχη καστανή, σταχτιά κοιλιά.
Η όλη του μορφή παράξενη. Τα μάτια του βρίσκονται στην κορυφή του κρανίου, το στόμα έχει άνοιγμα ως 30 εκ. και είναι οπλισμένο με πολλές ομάδες μυτερά δόντια. Απ’ το πάνω σαγόνι κι απ’ το κάτω τού κρέμονται προεξοχές ανώμαλες, μοιάζουν με κουρελάκια. Το δέρμα του είναι γυμνό και γυαλιστερό, χωρίς λέπια, με αγκάθια πολλά και σκληρές προεξοχές. Τα θωρακικά του πτερύγια προεκτείνονται σα χέρια, μ’ αυτά στηρίζεται και σέρνεται στο βυθό. Πίσω από κάθε πτερύγιο θωρακικό έχει ένα σκληρό αγκάθι (άκανθα κορακοειδής). Τα κοιλιακά πτερύγια βρίσκονται πολύ μπροστά κάτω απ’ το λαιμό. Το πρώτο ραχιαίο πτερύγιο έχει ακτίνες αγκαθωτές, το πίσω μαλακές. Κάθε αγκαθωτή ακτίνα έχει μικρές προεξοχές που κρέμονται σα κορδελίτσες και κινούνται μέσα στο νερό ξεχωριστά η καθεμιά. Στην πρώτη απ’ τις ακτίνες αυτές και στο μέσο της άνω σιαγόνας έχει μια διπλή κορδέλα που την παίζει σα δόλωμα, πάνω στο βυθό, ενώ το σώμα του είναι ακίνητο με απλωμένα τα πτερύγια. Όταν πλησιάζει το θύμα που είναι καμιά φορά ίσο σε μέγεθος με το δικό της ανοίγει το τεράστιο στόμα και το καταπίνει. Προτιμά ψάρια με μαλακά πτερύγια, σαρδέλες, γλώσσες και άλλα τέτοια.
Ζει σε αμμουδερό βυθό, σε αρκετό βάθος, γεννά κοντά στη στεριά την άνοιξη, τ’ αυγά της είναι μια μάζα μαλακιά σα ζελατίνα που πλέει και αποτελείται από εκατομμύρια αυγά.
Στα δικά μας νερά, βγάζουν αρκετές οι
ανεμότρατες. Έχουν άφθονο και αρκετά νόστιμο κρέας, την πουλούν χωρίς κεφάλι και γδαρμένη.