Δυο φορές πέρασα απ’ το ίδιο πεζοδρόμιο.
Σε μια σκιά καθόταν νεαρός επαίτης.
Είδα πως το κεσεδάκι μπροστά του ήταν χάρτινο και άδειο
κι έκανα πως δεν είδα το μοναδικό του πόδι.
Συνέχισα βιαστικά.
Στην επιστροφή, μου έκοψε τη φόρα ηλικιωμένο ζευγάρι
που περπατούσε αργά μπροστά μου.
Πως λέμε… ένα καλοστεκούμενο, ευκατάστατο ζευγάρι;
Το αντίθετο.
Πριν προλάβω να προσπεράσω σταμάτησαν.
Ο ηλικιωμένος κύριος έβγαλε απo το πορτοφόλι του ένα κέρμα
και το έριξε στο κεσεδάκι του νεαρού.
Ο φτωχός δίνει στον φτωχότερο, σκέφτηκα προσπερνώντας…
