H Aμάσεια
17.1.2011 - 5:07:48 PM
Περνώντας οι μήνες με σταθερή τροφή σχετικά αγοραίας ποιότητας, ήρθε ημέρα που δεν μετρούσε πλεον άν ήταν άζυμο το πιττάκι ή ολικής τα πανίνι με ολίγη μαύρη σκόνη παπαρούνα, σαν περιγραφή της πολιορκίας της Ακρόπολης από τον Κιουταχή από τον Σκάι, τον ιστορικό αυτόν σύλλογο.Υπερβολικά αγαπώντας το ψωμί και τα ψωμαδερά,άρχισα να το σιχαίνομαι ,ακόμη κι άν έτρωγα είκοσι γραμμάρια την ημέρα.Πάω σε κατάστημα ορθίας τροφής και παίρνω μιά σαλάτα με "μπουκίτσες" από κάτι. Μετά πάω στον βρώμιο της γειτονιάς και του λεγω "τέσσερα χοιρινά σουβλάκια στο χέρι". Μου λεει αλάτι;μουστάρδα; πιττάκι; σαλαμούρεν; πατατίτσες; μηδαμώς, του απαντώ .Σκέτα ,σιτεμένα σε βαθμό προσαπίλας και άνοστα. Με προθυμία μου τα ετοίμασε και τα έφαγα στο κουτί.Τα ψωμιά, η μαγιά, η κτηνώδης γούσα και η ξινίλα της ζύμης,τα ψίχουλα στον πάγκο,επέστρεψαν στη αρχαία τους αίγλη.Κι έτσι, από Αμασεύς ή Αμασηνός, πολιτογραφήθηκα Αρτινος ή Βροτός. Αυτό είναι γερμανικό και προέρχεται από το brot=ψωμί.
