Ο δάσκαλος που κάθισε...
11.1.2012 - 11:00:54 AM 
Η παροιμία εξηγεί ότι θα καθίσεις με ένα δάσκαλο και ανάλογα γράμματα θα μάθεις. Επειδή το κράτος χρησιμοποιεί δασκάλους, αλλά απέχει από τη διδασκαλία όσο και ο πολυκομματισμός από την εξουσία: πάααααρα πολύ. Προσπάθησα λοιπόν να καταλάβω τι μύγα τσιμπάει τους σεβαστούς αρμοδίους, όταν από τη μια προσπαθούν να απομειώσουν τους κατώτερους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, κι από την άλλη, υποκριτικά και απαίσια, προσφέρουν 4 ευρώ ανά ώρα και ανά κεφαλή για να «επιμορφωθεί» ο «αμόρφωτος» επαγγελματίας. Δηλαδή αυτός που ήξερε να επικοινωνεί με ντουνέκια, να μάθει να στέλνει τέλεξ και όποιος ξέρει το τέλεξ να ακολουθεί τουίτερ και άλλες αηδίες. Κανένας δε συνδυάζει τις χιλιάδες αιτήσεις υπαλλήλων των ΟΤΑ που, όταν πας να τους βάλεις e-mail, σε τρελαίνουν με ιατρικές βεβαιώσεις πως έχουν τενοντίτιδα ή πως μελαγχολούν επειδή δε διδάσκονται πια το αλφαβητάρι του Γραμματόπουλου. Δε φτάνει που βυθίζουν τα μιστά, τα θέλουν τάχα τάχα και «ποιοτικά». Ενας φίλος που ξέρει από αυτά, με διαβεβαίωσε ότι ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '90, η Ευρώπη νόμιζε πως 3 στους 10 Ελληνες γνωρίζουν να χειρίζονται συστήματα πληροφορικής, διότι είχαν «επιμορφωθεί»σε αυτά. Τουλάχιστον τα ευρωπαϊκά λεφτά έφτασαν στη χώρα…
 
Ο δάσκαλος που κάθισε να μας μάθει τα word και τα explorer ήτο βαθέως τεμπελάκος. Χιλιάδες χιλιάδων δήθεν μαθητές νόμιζαν ότι διδάσκονται από δήθεν δασκάλους, ενώ οι εποπτεύουσες υπηρεσίες κοίταζαν απλώς εάν υπάρχει επάρκεια μέσων, αιθουσών και τυπικά χαρτιά. Και τώρα βλέπω, μέσα στη μαύρη φτώχεια, να ξανάρχεται το ρημάδι το επιμορφωτικό ψέμα. Θα βοηθήσουμε ανέργους που τους έδιωξαν από δουλειές των 592 ευρώ, ώστε να γίνουν άξιοι να παίρνουν μισθούς των 287 ευρώ ανά μήνα. Κι επειδή με τέτοια κολπάκια η ανεργία μήτε μειώθηκε, μήτε θα μειωθεί, οι μετεκπαιδευθέντες άνεργοι και άλλα παραμύθια, θα παίρνουν κανένα επιδοτούμενο τετρακοσάρι για να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Ιδίως οι κυβερνήτες μας που κάτι θα δίνουν στον απαιτούντα και ψωμολυσσούντα λαό. Την περίπτωση, όπως με εκείνα τα αρχαία ΜΟΠ, να αποκτήσει η χώρα χίλια συνεργεία αυτεπιστασίας στη χώρα, με εκατό εργοδηγούς, που με ένα μεροκάματο θα μπορούν να ξηλώνουν την άσφαλτο της Θεσσαλονίκης και να λειτουργήσουν πάλι τα κυβόστρωτα δρομάκια, προκειμένου να πουλήσουμε γραφικό τουρισμό, την περίπτωση να προβούμε σε κλασικό αρμολόγημα συντήρησης των αρχαιοτήτων μας αλλά και των μεταγενέστερων μνημείων, προληπτικά, ώστε να μη μας κοστίζει δέκα δισεκατομμύρια η εργολαβία της «αναστήλωσης» θεωρείται σατανική ιδέα, διότι δε θα υπάρχουν έξοδα εργολαβίας, υπεργολαβίας και ιδίως επιστημονικής τεκμηρίωσης και άλλες αηδίες. Ακόμη και στο ξεροκόμματο του πτωχού εργάτη, το ταγκιασμένο τυράκι ανήκει στον τιτανοτεράστιο επιστήμονα, στον αρμόδιο, στο διδάσκοντα, στον επιχειρηματία.
 
Οχι. Ο δάσκαλος εκάθησε στο παραγώνι και δε μαθαίνει γράμματα σε κανέναν. Ενημερώνει, επεξηγεί, δίνει και κανένα λινκ. Πρέπει να καταλάβουμε πως παραείμαστε δύστροπος λαός. Ολοι δάσκαλοι γίναμε.

 
Δημοσίευση: agelioforos.gr  
 
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Παγωνιέρα
› 
Το λαϊκό τσατσά
› 
Ως διανοούμενος, άς περιφρονήσω κάποιον...
› 
Η αλλαγή των φώτων
› 
Επικρατώντας στο ψηφοδέλτιο
© ΙΣΤΟΣ 2024
Πάνος Θεοδωρίδης
Ο Πάνος Θεοδωρίδης (1948-2016) είναι συγγραφέας.
« Bloggers