Το άγνωστο σπανίως είναι εχθρικό
29.6.2012 - 11:24:53 AM
 |
Αυτήν την κυβέρνηση τη θεωρώ κάτοικο μιας χρονοκάψουλας. Μπήκε στα βάσανα σε κατάσταση προθέρμανσης, πρόψυξης ή προετοιμασίας. Ενώ ως κοψιά οι άρρενες υπουργοί και υφυπουργοί μοιάζανε πολύ μεταξύ τους, ιδίως οι νέοι, υπήρχαν και προφανώς γνωστές φιγούρες, ένας ασπρομάλλης της γεωργίας, ο κόουτς, μερικοί από τις κυβερνήσεις Καραμανλή. Για τους γνωστούς λόγους, χάθηκε πάλι η ευκαιρία να υπάρξουν δεκαπέντε συνολικά άνθρωποι -η έννοια του υφυπουργού εξαρτάται από το πόσο αντίπαλο τον θεωρεί ένας υπουργός. Η έννοια του μόνιμου γενικού γραμματέα δεν είναι φυσικά εμπεδωμένη. Αν ήταν, δε θα χρειαζόταν χαρτοβασίλειο στη συγχώνευση υπουργείων, αλλά μεταφορά μιας γενικής γραμματείας σε άλλο αφεντικό. Αλλά συμβούλιο κάτω των σαράντα θεωρείται επιτυχία. Κάτω των τριάντα, πάντως, θα ήταν μια καλή έκπληξη και κάτω των είκοσι ένας θρίαμβος της λογικής. Η παράθεση τόσων αγνώστων -και μεταξύ τους- όντων, θα ήταν απλώς δυσαρμονική, αν δεν αποτύπωνε με ευκρίνεια την πραγματική κατάσταση της κοινωνικής ζωής των αιρετών μας αρχόντων. Καμιά δεκαριά, λόγου χάρη, δεν είναι αιρετοί. Κανονικά, θα έπρεπε ο βουλευτής και ο υπουργός να είναι από διαφορετικόν πλανήτη. Αλλά δεν είναι. Τουλάχιστον βγαίνοντας από την κάψουλα της προεπιλογής, έμοιαζαν ψαρωμένοι στην πρώτη τους βόλτα από το Προεδρικό στο Περιστύλιο. Οπου κυβερνούν οι δημοσιογράφοι εδώ και αρκετά χρόνια. Επίσης καθόλου, μα καθόλου αιρετοί. Θα αλλάξει και αυτό.
