Εμμονές
18.4.2009 - 5:34:02 AM
Ξέρετε πως είναι η κατάσταση με τα ξέφτια της μνήμης. Ανεμάρπαστα λογάκια, εκφράσεις και σπασμένες από τον χρόνο προτάσεις, αναδύονται και ορίζουν (σαν λεζάντες) τις εικόνες ενός πρωινού καφέ, μιας βόλτας με φίλους. Εδώ και λίγα χρόνια, διαθέτουν και όρο που τους ταιριάζει: σπαμ.
Σήμερα, ξύπνησα με έναν έρμαιο στίχο
τα μεγάλα Σάββατα
που μου παραχώρησες
μού 'ρθανε φαρδειά
Δεν είμαι σίγουρος γιά τον στιχοπλόκο μήτε γιά την χρονιά, πάντως ήταν φίλος από το πολυτεχνείο και έχω τη σελίδα στα χαρτιά μου πρίν από την πτώση της χούντας.
Αυτή η "σχολή" βρίσκεται στα όρια της αδέσποτης διαχείρισης. Μιά ραδιοφωνική διαφήμιση με τον Παντελή Ζερβό, πρίν πάντως την δολοφονία του Κέννεντι, ζητάει κάτι από έναν μπάρμπα:
Δώσε και μένα μπάρμπα
ρύζι του μπαρμπα Μπεν
Ενας συμμαθητής μου, μάλλον δεν μπορούσε να αντέξει την αμερικανιά και το είχε αλλάξει: ρύζι της Μισιρλούς.
Στίχοι, ευθείς, ακμαίοι, τυραννικά όμορφοι,πέρασαν συχνά απο το μπάφερ μου.Δεν έμειναν. Ο μπάρμπας και τα μεγάλα Σάββατα, δεν λένε να σβηστούν.Αποξεράθηκαν εκεί. Ξημέρωσε Μέγα Σάββατο και το θυμήθηκα πάλι.
