Courage!!
6.6.2009 - 9:08:52 AM
Ταξίδεψα με ένα κατρελάκι έμφορτο χαρτιά, χαρτικά, χάρτες, ρούχα, φαγάκια και λοιπά μετακομιστικά, Θεσσαλονίκη-Γιόρκ σε χρόνους που δεν μπορώ να διανοηθώ σήμερα. Πάντως ,παρά τα όποια νιάτα μου (ήμουν τριαντάρης) πέρασα το κανάλι εξοντωμένος. Ημουν πολύ κοντά σε παραισθητική φάση. Στο στεφάνωμα του Ντόβερ είδα μιά ΄φωτεινή επιγραφή, κίτρινη, νέον. Ιστορούσε την λέξη courage.
A, μου χρειαζόταν αυτό το κουράγιο. Αναδραστικές σκέψεις περί ευεργεσίας του κόμονγουελθ, περί μετρημένης συμπεριφοράς των Εγγλέζων στις λευκές ,μαύρες και κίτρινες μειονότητες, ανάβλυσαν από το αποκαμωμένο μυαλό μου.
Πέρασα από το Καντέρμπουρι, βολεύτηκα σε ένα Β&Β που έμοιαζε με βλάχικο ενδιαίτημα της Αβδέλλας, και συνέχισα προς τον βορρά. Όποτε πήγαινα να τα τινάξω από την εξάντληση, τζά! ένα courage εμφανίζονταν στις πλαγιές και στα services του Μ1. Ημουν τόσο σίγουρος γιά το μεταφυσικό του πράγματος, ώστε ακόμη και στην πρώτη γκόμινα που κατάφερα να στριμώξω σε μιά πάμπ, να ακούσει τον τραυλό εγωτισμό μου, της είπα την ιστορία του κουράγιου. Δεν ανταποκρίθηκε, οπότε εύκολα την κατέταξα στις επιγόνους της λαίδης Μακμπέθ.
Επρεπε να περάσει η εβδομάδα γιά να ΄διαβάσω τις παροδικές δυσκολίες μιάς εταιρείας, της Courage, επειδή το νέο της προΪόν, μιά light ale, δεν τραβούσε πολύ τους διψασμένους. Ντράπηκα τόσο πολύ γιά το ψήλωμα του μυαλού, γιά την ΄παράνοια που επέδειξα, έστω προσωρινά, ώστε όποτε έβρισκα κούρατς σε πίντα, την προτιμούσα. Το μάιλντ ντάρκ ήταν ανεκτό.ανκαι πάντα προτιμούσα την Νιούκασλ μπράουν και την τέτλις πέιλ ,μιλώντας γιά έιλς, δηλαδή γιά μιά ρέπλικα λαφροκάντρης μπίρας την οποία λάτρευαν αρκετοί, όπως εδώ οι Κερκυραίοι, πίνουν ποικιλία κρασιού φράουλα,γιά καθημερινό τους, αφήνοντας το σκοπελίτικο γιά καλές στιγμές.
Πάντως μόλις βρήκα ένα τισερτ με την επιγραφή courage, δεκάδες χρόνια αργότερα, το καπάρωσα και το φορώ ευτυχισμένος.
