Είναι συγγενικό και μοιάζει με τον κολιό.
Μήκος: έως 50 εκ.
Χρώμα: πρασινωπή και γαλαζοπράσινη πλάτη με σκούρες γαλαζόμαυρες οριζόντιες ταινίες που κατεβαίνουν κυματιστά ως τα πλευρά, πολύ γυαλιστερές, η κοιλιά του ασημόλευκη.
Το σώμα στενόμακρο και στρογγυλό, για γρήγορο κολύμπι, τα δυο ραχιαία πτερύγια είναι σε αρκετή απόσταση μεταξύ τους και μαζεύονται σε κοίλωμα για να μην κόβουνε δρόμο. Πίσω απ’ το δεύτερο ραχιαίο κι απ’ το εδρικό έχει 5-6 μικρά ψευδοπτερύγια. Η ουρά διχαλωτή. Τα λέπια μικρά, σχεδόν δεν ξεχωρίζουνε, το στόμα μεγάλο φτάνει και πιο μέσα απ’ τα μάτια που είναι μικρά, περιτριγυρισμένα με λιπαρή μεμβράνη. Δεν έχει νηκτική κύστη.
Τα σκουμπριά το καλοκαίρι ζούνε στον αφρό στο πέλαγος, το χειμώνα κατεβαίνουν και βολάζουν στο βυθό, μένουν σχεδόν ακούνητα, και χωρίς τροφή, την άνοιξη ανεβαίνουν και βόσκουνε το πλαγκτόν, αρπάχνουν τα διάφορα μικρά πλαγκτονικά ζωάκια και τα καταπίνουν μαζί με το νερό, που τους δροσίζει και τους ξεπλένει τα βράγχια. Γεννούν Μάιο-Ιούλιο, τότε μένουν πάλι νηστικά και μόλις η γέννα τελειώσει πέφτουν πεινασμένα σε σαρδελάκια κλπ.
Ψαρεύονται με
συρτή,
τσαπαρί και δίχτυα. Το κρέας τους πιο νόστιμο απ’ του
κολιού. Τα παχειά το φθινόπωρο τα παστώνουν, τ’ αδύνατα της άνοιξης τα ξεραίνουν στον ήλιο και είναι οι
τσίροι.
