Οι φιλενάδες και η ψυχοθεραπεία της Σταχτοπούτας
12.2.2009 
Απόψε θα μαζευτούμε οι φιλενάδες με την πρόφαση της μπαρίμπας (μπιρίμπα με έξι παίκτες αντί τέσσερις). Τα καλοκαίρια σπανίως βλεπόμαστε, δεν βγαίνουμε οικογενειακώς, οι άντρες μας δεν ταιριάζουν, τα παιδιά μας δεν κάνουν παρέα. Τους χειμώνες όμως συναντιόμαστε συχνά.


Χειμώνα το χειμώνα, κι όσο πληθαίνουν ανασφάλειες και ρυτίδες, τόσο πιο σημαντικές μας φαίνονται οι βραδιές μας. Συνήθως γελάμε μέχρι δακρύων, μα και δακρύζουμε κάποιες φορές.
Οι μικρομάνες κοιμίζουν γρήγορα γρήγορα τα μικρά τους, οι υπόλοιπες αφήνουμε μπαμπάδες κι εφήβους στην ησυχία τους, κι έτσι χαλαρές, ατημέλητες (σχεδόν φορώντας τις πιτζάμες μας) συναντιόμαστε, ανοίγουμε ένα μπουκάλι κρασί κι απολαμβάνουμε το παιχνίδι «κουτσομπολιό, συμβουλές κι άπειρες συνταγές».


Κορίτσια, θα ντυθούμε φέτος; Τι θα ντυθούμε;
Όχι πως θέλουμε πολύ –μια τόση δα έμπνευση χρειαζόμαστε. Και τι να σχολιάσεις; Σε περίοδο ξηρασίας, να ντυθείς βάτραχος. Σε περίοδο οικονομικής κρίσης τι να ντυθείς; Πιστωτική κάρτα ή Σταχτοπούτα; Ο καρνάβαλος γύρω μας ξεπερνάει τη φαντασία μας κι όλο δικαιολογίες βρίσκουμε: Δε βαριέστε! Άλλωστε δεν έχει πια πλάκα. Όπου κι αν πάμε μας γνωρίζουν αμέσως… μικρός ο τόπος.


Έχουμε ήδη ντυθεί κοκκινοσκουφίτσες, Κάρμεν Μιράντες, τραπουλόχαρτα, χίπισσες, νοικοκυρές σε απόγνωση (με μπικουτί και ρόμπες) και άλλα μοντελάκια, συνήθως αυτοσχέδια, αφού οι έτοιμες στολές είναι όλες ίδιο μέγεθος κι εμείς μόνο ίδιες δεν είμαστε.


Με όσα μικρά ή ανούσια μας χωρίζουν, κάποτε όλες θελήσαμε να αποδείξουμε στους εαυτούς μας την αξία μας και στους οικείους την ανεξαρτησία μας παρασυρμένες απ’ την ορμή της νιότης και το σύνδρομο της Σταχτοπούτας: ο εκλεκτός μας θα ήταν όμορφος μα σεμνός, θελκτικός μα πιστός, σοβαρός μα με χιούμορ, εργατικός μα σπιτόγατος, αυστηρός μα δίκαιος, ελαφρώς γυμνασμένος, κι εμείς, οι ιδανικές σύντροφοι ερωμένες, ψύχραιμες μητέρες, δυναμικές εργαζόμενες, πριγκίπισσες αψεγάδιαστες και υπέροχες σαν κούκλες. Απλά πράγματα!


Η πραγματικότητα ασφαλώς μας αντάμειψε με λιγότερα, μα ευτυχώς ουσιαστικότερα, και πάει καιρός που τοπώσαμε* τα γοβάκια μας κάτω κάτω στο ράφι…
 


*τοπώνω στα παριανά σημαίνει τοποθετώ, τακτοποιώ.
 Permalink 
« Homefood
Αρχείο
Δημοφιλή
› 
Περί οικονομίας
› 
Αναδρομικά και δανεικά
› 
Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του!
› 
Το ραντεβού
› 
Εκλογές και εκλογείς
© ΙΣΤΟΣ 2024
Ελένη Κοίλιαρη
Η Ελένη Κοίλιαρη έχασε την ταυτότητά της στο μπογάζι Πάρου-Αντιπάρου. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, διατηρεί οικογένεια, σπίτι και εστιατόριο στην Παροικιά.
« Bloggers