Τώρα που ακούστηκε το τσικλιντάν από την Βουλή, καιρός να κλείσει και κανένας άλλος θεσμός,ιδιωτικός εννοώ, επειδή οι δημόσιοι θεσμοί αυτορρυθμίζονται. Οχι γιά πάντα, αφού έτσι θα πέσει μεγάλη μελαγχολία στην χώρα, αλλά γιά κανένα μηνάκι, δεν θα έβλαπτε.Πειράζει να μη μάθουμε επί έναν μήνα ποιός απολύει ποιόν; ποιός παραιτείται και ποιόν θα παραιτήσουν; ώσπου να έρθουν και να περάσουν οι ευρωεκλογές, αυτό το τοπικό σπορ που συναγωνίζεται μόνον το έθιμο της χορτοφαγίας,θα ήταν μιά χρυσή ευκαιρία να έπεφτε και ολίγη πολιτική μούγκα.

Γιατί; να σας ειπώ το γιατί. Επειδή το ΠΑΣΟΚ θα πάρει παραπάνω από την Νέα Δημοκρατία, κι επειδή τα μικρότερα κόμματα όλο και κάτι θα εισπράξουν από τους επίμονους που θα συνδυάσουν εκδρομούλες και φηφοφορίες. Πολιτικά συμπεράσματα δεν είναι δόκιμο να βγούνε ,αλλά θα μαλλιάσει η γλώσσα μας να μιλάμε γι΄αυτά ώσπου να έρθει ο Ιούλιος.

Ποιά μύγα και αλογόμυγα, ποιός τάβανος και ποιά κεντρίνα με τσίμπησε και εκδίδω αυτό το παρωχημένο, δήθεν αντικοινοβουλευτικό, άκεφο και απερίγραπτα κακογραμμένο λαϊκίστικο σημείωμα;

Επειδή  ο χρόνος είναι κλέφτης. Απορροφημένος από διάφορες χοάνες του βίου, ανακάλυψα σε βόλτα πάνω σε κορφιάτικα τσεχνέμια και παρχάρεα, πως οι οβριές έχουν αποκτήσει καυλό ξυλώδη, ότι έχουν ήδη γεννήσει τα σπορέττα τους, άρα δεν τρώγονται με τίποτες, παρεκτός και είσαι πεινασμένος ιπποπόταμος. Δηλαδή, πάλι έχασα την συλλεκτική σεζόν. Οπως έχασα τις άγριες αγκινάρες, τα χλωρά εσωτερικώς λαίμαργα ξεπεταρούδια των γαιδουράγκαθων.Μολόχες και κνίδη δεν μάζευα ούτως ή άλλως,το τελευταίο ήμισυ αιώνος.