Πήγα σήμερα Μοδιάνο και πήρα κάτι δευτερεύοντα, ένα καρβέλι. Είχε και πατσάδες, καθαρούς.Ενώ ψιλοχιόνιζε και πέρασα από τα μανάβικα στα Βομβίδια, θυμήθηκα πως είχα φωτογραφίσει σε ένα νησί του Αιγαίου ό,τι σώζεται πλησιέστερο προς την Μοδιάνο του 60 στην χώρα.
Το δεύτερο δώρο, μας το έκανε ένας κουλουρτζής στα Λουλουδάδικα. Μας βλέπει να χουχουλιζόμαστε, παγωμένοι, με χαρτομάντιλα και μπρρρ, οπότε παινεύει την πραμάτεια του: "έλα, κουλούρια γιά το λαιμό!" καυχήθηκε.
Τρίτωσε το δώρο καθώς επιστρέφοντας σπίτι, μου ήρθε μυρωδιά ύφους
τερκενλί δίπλα και κάτω από τα γραφεία των Νέων, Αγίας Σοφίας και Μητροπόλεως. Δεν το ήξερα. Κι άς έχει εκεί υποκατάστημα πάρα πολλά χρόνια. Ποτέ δεν θα αριστοτελίσει, βέβαια. Δίπλα υπήρχαν οι αρχαίες "παγιάντες", ένα μπάρ με πατάρι που έτρωγες κι όλας καλά. Εκλεισε εδώ και αμέτρητα χρόνια, αλλα ακόμη ακούω τα αστειάκια των μπαγιάτηδων.
